به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، کاسترن پترسون در دانشگاه لوند، یکی از محققینی است که به مطالعه روی تفاوت ها و شباهت های بین سلول های بنیادی جانوری و گیاهی پرداخته است. با پیشینه ای که در مورد تئوری های فیزیکی وجود دارد، وی و همکارانش سلول های بنیادی را از چشم اندازهای مختلفی مورد رصد قرار دادند.

با استفاده از فرمولاسیون های ریاضی آن ها یک مطالعه دقیق را روی پروتئینی هایی که برای سلول های بنیادی در پستانداران و گیاهان کلیدی هستند انجام دادند. پروتئین ها با ژن هایی که سلول های بنیادی را کنترل می کنند مرتبط بودند. آن ها نگاه ویژه ای روی این امر داشتند که این پروتئین ها چگونه روی یکدیگر اثر می گذارند تا یک سلول تکامل یابد.

اگرچه پروتئین ها در سلول های بنیادی پستانداران و گیاهان بسیار متفاوت هستدن اما زمانی که آن ها به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند، مشابهت های زیادی در مورد نحوه برهمکنش آن ها با یکدیگر وجود داشت که موجب تقویت یا تضعیف اثر آن ها می شد.

سلول های بنیادی از نظر تعریفی و با توجه به ویژگی خودنوزایی و توان تمایزی شان در مورد گیاهان و جانوران مشابه هستند. اما مطالعات نشان داده است که سلول های تخصص یافته در گیاهان می تواند بدون هر گونه دستکاری خارجی به مرحله بنیادینگی برگردد. در جهان گیاهان یک فرایند بازبرنامه ریزی طبیعی وجود دارد.

معادلات ریاضی تفاوت های بسیار کوچکی را نشان می دهد که می تواند این منعطف بودن را در سلول های گیاهی نشان دهد و این در حالی است که سلول های پستانداران تنها به صورت مصنوعی قادر به بازبرنامه ریزی شدن و تبدیل شدن به سلول های بنیادی هستند. زمانی که سلول ها به صورت خارجی تحت تاثیر قرار می گیرند( در جانوران به صورت مصنوعی و در گیاهان به صورت طبیعی)، تفاوت های اندکی که در برهمکنش بین پروتئین ها اتفاق می افتد منجر به تغییرات بزرگ می شود. پترسون براین باور است که علی رغم پیشرفت های زیاد صورت گرفته در علم بازبرنامه ریزی، اما هنوز راه درازی برای رسیدن به موفقیت در بازبرنامه ریزی سلول های جانوری وجود دارد و در این میان دانش بازبرنامه ریزی سلول های گیاهی می تواند کمک کننده باشد.

پایان مطلب/