به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress،نتایج یک مطالعه که توسط دکتر Doug Graham و همکارانش در دانشگاهColorado انجام شده و در مجله Oncogene به چاپ رسیده است  تاثیر مهار این پروتئین را در درمان لوکمیا نشان می دهد. شیمی درمانی acute myeloid leukemia(AML) تنها در حدود 55 درصد از موارد موفقیت آمیز می تواند باشد.پژوهشگران دریافته اند دردو سوم همه بیمارانAML و حدود 90 درصد بیماران بالغ دچار AML گیرنده ای به نام Mer بیش از حد حضوردارد. درسلول های میلوئیدی سالم این گیرنده وجود ندارد.گیرنده Mer درون غشا سلول جای  می گیرد وزمانی که فعال می شود سلول پیام هایی برای رشد و بقا دریافت می کند.لوکمیا و شاید بسیاری از سرطان های دیگر از عملکرد Mer در مورد بقای سلول و کمک به تکثیر سلول ها سود می جوید. این محققان از نوعی مولکول به نام shRNA جهت متوقف کردن تولید Mer در سلول های لوکمیایی استفاده کرده اند و به دنبال این کار کاهش بقای  این سلول ها، افزایش حساسیت به شیمی درمانی های موجود و بقای موش های مورد آزمایش  مشاهده شده است.

در مطالعه دیگری که در  Blood Cancer Journalارائه شده است نتایج مشابهی درمورد(ALL)  acute lymphoblastic که شایع ترین سرطان در بین کودکان است، به دست آمده است.نرخ درمان در ALL بیش از 80درصد است.در بسیاری از بیماران اثرات جانبی در مان مشاهده ی شود بنابراین دست یافتن به نوعی درمان که اثرات جانبی نداشته باشد حائز اهمیت است. به گفته دکتر Graham مهار گیرنده Mer از دو جنبه مفید است. هم باعث مرگ سلول های لوکمیایی می شود و هم با ضربه زدن به Mer تاثیر شیمی درمانی افزایش می یابد به این معنی که استفاده از دوزهای پائین تر دارو در شیمی درمانی ممکن است اثرات معادل یا حتی بیشتری به دنبال داشته باشد . در واقع Mer ممکن است دارای سمیت کم تر و درمان موثرتری برای لوکمیا باشد.

پایان مطلب/