به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین کانادایی در انستیتو تحقیقات سلامتی وسترون و لاوسون به تعیین بی خطر بودن و کارایی استفاده از سلول های غضروف خود بیماران برای ترمیم آسیب زانو پرداخته اند. در این مطالعه بالینی آن ها با ارزیابی ایمپلنت بافتی به نام NeoCart پرداخته اند که بوسیله یک کمپانی آمریکایی به نام Histogenic تولید شده است که روی تولید و تجاری سازی محصولات عضلانی اسکلتی کار می کند.

غضروف سالم برای تحرک نرم و بی درد بسیار از مفاصل ضروری است اما ظرفیت محدود برای ترمیم بعد از آسیب دارد. به همین منظور محققین همواره به دنبال راهی برای جایگزین کردن غضروف آسیب دیده یا تحریک رشد مجدد غضروف پیشین بوده اند. برای تولید ایمپلنت مذکور، دکتر گت گود و همکاارنش نمونه کوچکی از غضروف طبیعی زانوی بیمار را با استفاده از آرتروسکوپی زانویی برداشتند و آن را در محیط کشت تکثیر و گسترش داند و آن را به یک ایمپلنت بافت شبه غضروفی تبدیل کردند و هشت هفته بعد آن را به جایگاه آسیب ایمپلنت کردند. این مطالعه بالینی روی پنج بیمار انجام شد که دو نفر از آن ها NeoCart را دریافت کردند و سه نفر از آن ها مورد جراحی ریز شکستگی(microfracture) قرار گرفتند که یک درمان استاندارد مورد استفاده برای مشکلات غضروفی زانو است. در این مورد هر چند که علایم مشکلات زانو برای دوره ای بعد از جراحی کاهش می یابد و روشی ارزان و آسان است اما این بدین معنی نیست که زانوی آسیب دیده می تواند می تواند نیروی طبیعی اش را بازیابد و بخوبی حرکت کند و معمولا بعد از دو تا سه سال زانو تمایل به تخریب شدن دارد. اما در مورد استفاده از NeoCart هر چند نتایج اولیه امیدوار کننده بوده است اما دو یا سه سال زمان نیاز است تا به طور قطعی بگوییم که این محصول تجاری می تواند به درمان آسیب های غضروفی کمک کند.

پایان مطلب/