تاریخ انتشار: چهارشنبه 23 اسفند 1391
ارتباط میزان سلول های بنیادی در زمان تشخیص لوسمی میلوئیدی مزمن با نتایج حاص از درمان

  ارتباط میزان سلول های بنیادی در زمان تشخیص لوسمی میلوئیدی مزمن با نتایج حاص از درمان

یک مطالعه جدید برای اولین بار اثر سلول های بنیادی سرطانی را در درمان نشان داد وکشف کرد که مهارکننده تیروزین کینازی از جمله imatinib و dasatinib، به سرعت می تواند سلول های بنیادی CML را از بین ببرد.
امتیاز: Article Rating

 

 
به گزارش بنیان به نقل از network cancer:
مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که سلول های بنیادی سرطانی در لوسمی میلوئیدی مزمن (CML)، به درمان با مهارکننده تیروزین کینازی (TKI) مقاوم هستند. اما یک مطالعه جدید برای اولین بار اثر سلول های بنیادی سرطانی را در درمان نشان داد وکشف کرد که مهارکننده تیروزین کینازی از جمله imatinib و dasatinib، به سرعت می تواند سلول های بنیادی CML را از بین ببرد.
نتایج این مطالعه توسط دکتر Satu Mustjoki از دانشگاه هلسینکی فنلاند، در مجله Leukemia  منتشر شد. فاز دوم این مطالعه شامل 46 بیمارتازه تشخیص داده در ابتلا به CML بود، محققان سلول های بنیادی لوسمیک (LSCs)کروموزوم فیلادلفیا مثبت (PH +) و سلولهای پیش ساز (LPCs) را در این بیماران با استفاده ازتکنیک فلوسیتومتری و هیبریداسیون درجا فلورسانس شمارش کردند.
میزان سلول های بنیادی لوسمیک به طور گسترده ای در میان این بیماران متفاوت بود (از 0.6٪ (که اکثرا سلول های بنیادی کروموزوم فیلادلفیا منفی بودند) تا 100٪) و گستردگی طیف سلولهای پیش ساز کمتربود ( از57 ٪ تا 100٪). میانگین سلول های بنیادی لوسمیک بطورمتوسط 79٪ درمقابل 96٪ سلولهای پیش ساز بود. تعداد سلول های بنیادی لوسمیک با تعداد گویچه های سفید خون، اندازه بزرگ طحال  و درصد بلاست در خون محیطی مرتبط بود.
میزان بالاتر سلول های بنیادی لوسمیک در زمان تشخیص بیماری به نظر می رسید برسمیت مربوط به درمان اثر داشت. بیماران با سلول های بنیادی لوسمیک بیشتر از 79٪، مسمومیت خونی بیشتری را در مقایسه با بیماران با سلول های بنیادی لوسمیک کمتر(55٪ در مقابل 19٪) در طول 3 ماه اول درمان با TKI تجربه کردند؛ این عمدتا به علت تفاوت در میزان نوتروپنی می باشد.
میزان سلول های بنیادی لوسمیک در زمان تشخیص همچنین با پاسخ به درمان مرتبط بود. "نسبت سلول های کروموزوم فیلادلفیا مثبت درسلول های بنیادی با پاسخ های سیتوژنتیک طی 1 ماه (r = 0.63)، 3 ماه (r = 0.48)، و 6 ماه (r = 0.36) پس از درمان نیز ارتباط داشت. پس از 12 ماه ، نمونه های همه بیماران (21 نفرتحت درمان با dasatinib و 21 نفرتحت درمان با imatinib) مورد آنالیز قرار گرفت و همه آنها در بهبودی کامل سیتوژنتیکی بودند. 
Mustjoki گفت: «ما بر این باوریم که بیماران مبتلا به CML با سلولهای بنیادی سرطانی بیشتردرزمان تشخیص، دارای بیماری پیشرفته تر و یا شرایط بیولوژیکی پیچیده تری هستند."بر این اساس، میزان سلول های بنیادی لوسمیک دارای پیش آگهی قوی تری است." تمام بیماران در این مطالعه که طی 18 ماه یک پاسخ مولکولی مناسبی به درمان نشان ندادند  میزان سلول های بنیادی لوسمیک آنها در زمان تشخیص بیشتر از 75٪ بود.
میزان سلول های بنیادی لوسمیک نشانگر تشخیصی جدیدی است و ممکن است در تشخیص بیماران در معرض خطر بالا بسیار مفید باشد.
پایان مطلب/
 
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه