به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، نکته جالب این مطالعه این است که این موش های تضعیف شده یا ناقص از نظر بویایی، مقادیر مشابهی از غذای چرب را مانند موش هایی که حس بویایی شان طبیعی بود می خورند و تا دو برابر وزن شان چاق می شوند. علاوه براین موش با حس بویایی تقویت شده، با مصرف رژیم های غذایی پرچربی نیز چاق تر از موش های با حس بویایی طبیعی می شوند.

این یافته ها نشان می دهد که بوی غذایی که می خوریم نقش مهمی در نحوه مواجه بدن با کالری بازی می کند. اگر شما غذا را بو نکنید ممکن است، به جای ذخیره کردن انرژی، انرژی آن را بسوزانید. این نتایج ارتباط کلیدی بین سیستم بویایی و بو و مناطق مغزی تنظیم کننده متابولیسم(در هیپوتالاموس) را نشان می دهد، هر چند مدارهای عصبی دخیل در این زمینه شناسایی نشده است.

این مطالعه یکی از اولین مطالعاتی است که نشان می دهد با دستکاری ورودی های بویایی، می توانیم نحوه درک مغزی از تعادل انرژی و نحوه تنظیم انرژی بوسیله مغز را تغییر دهیم. انسان هایی که به دلایلی مانند پیر شدن، حس بویایی شان را از دست می دهند، رفته رفته به دلیل این که لذت غذا خوردن شان را از دست می دهند و حس خوشایندی ندارند، دچار افسردگی شده و اشتهایشان را نیز از دست می دهند. از دست دادن حس بویایی با افزایش  سطح هورمون نورآدرنالین همراه است که یک پاسخ استرسی مرتبط با سیستم عصبی سیناپسی محسوب می شود. در انسان افزایش چنین هورمونی با حمله قلبی نیز همراه است. این مطالعه نشان می دهد که می توان با شناسایی مسیرهای مرتبط با بویایی رفتارهای تغذیه ای فرد را نیز کنترل کرد و در نتیجه به لاغر شدن فرد کمک کرد و مانع از اختلالات متابولیکی مرتبط با پرخوری شد.

پایان مطلب/