بهبود رویکرد" منتظر باش و ببین" در درمان سرطان خونی سندرم میلودیسپلازی
محققین گامی دیگر به کمک به افراد مبتلا به نوعی اختلال خونی که می تواند منجر به لوکمیای حاد شود، نزدیک شده اند. این اختلال خونی سندرم میلودیسپلازی(MDS) نام دارد که به درمان های موجود پاسخ نمی دهد.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سندرم میلودیسپلازی(MDS) با اختلال در تولید سلول های خون محیطی و ناهنجاری های مغز استخوان مشخص می شود. در کشوری مانند استرالیا سالانه بیش از 1400 نفر مبتلا به این اختلال تشخیص داده می شوند که بیشتر آن ها افراد سالمند هستند.
آزاسیتیدین(AZA) یک درمان برای سندرم میلودیسپلازی نیست اما حدود نیمی از افرادی که با این داروی شیمی درمان تیمار می شوند بعد از چهار تا شش ماه به آن پاسخ می دهند و دچار پیشرفت بیماری و لوکمیا نمی شوند. درمان های جایگزین اندکی برای نیم دیگر بیماران مبتلا به سندرم میلودیسپلازی وجود دارد و مکانیسم های مولکولی مربوط به مقاومت آن ها به درمان به خوبی شناخته نشده است. مطالعه ای بوسیله پروفسور جان پیماندا در مرکز جامع سرطان Lowy در استرالیا از نمونه های بیماران استفاده کرده و نشان داده است که سلول های پیش ساز خون ساز مغز استخوان بیمارانی که به آزاسیتیدین پاسخ می دهند، در مقایسه با افرادی که به این دارو پاسخ می دهند خفته بوده و کسر کوچکی از آن ها متحمل پیشرفت فعال چرخه سلولی می شوند. در واقع در مورد این بیماران شرایطی وجود دارد که باید منتظر ماند و دید که ایا درمان ها برای آن ها جوابگو است یا خیر، و این می تواند تا شش ماه طول بکشد. مطالعه بیشتر بوسیله این محققین به شناسایی یک مسیر مولکولی مرتبط با خفتگی چرخه سلولی انجامید و راه بالقوه ای را برای درمان های ترکیبی در آینده باز کرد که ممکن است منجر به بهبود پاسخ دهی بیماران به آزاسیتیدین با بلوک کردن این مسیر شود. در مجموع، این مطالعه نشان داده است که چرا کسر قابل توجهی از بیمارانی که در ابتدا به آزاسیتیدین پاسخ می دهند در نهایت دچار عود مجدد بیماری می شوند.
پایان مطلب/