به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در مطالعه ای جدید که در Stem Cells Translational Medicine به چاپ رسیده است، محققین موثر بودن اسفنکتر مقعدی رشد یافته در آزمایشگاه را برای درمان مدل جانوری بی اختیاری مدفوع مورد تایید قرار داده اند و این گامی مهم در راستای استفاده از این اسفنکترها در انسان محسوب می شود. هدف این مطالعه استفاده از سلول های خود بیماران برای مهندسی بافت های جایگزین در آزمایشگاه و به منظور درمان بیماری های مخربی است که روی سیستم گوارشی اثر می گذارد.

بی اختیاری غیر فعال مدفوع ناشی از ضعیف بودن عضله شبه حلقه ای مقعد موسوم به اسفنکتر مقعدی داخلی است که می تواند ناشی از پیری باشد یا این که این اسفنکتر طی تولد یا جراحی های مربوط به بیماری های سرطانی آسیب دیده باشد. گزینه موجود برای ترمیم اسفتکتر مقعدی داخلی شامل گرافت عضلات اسکلتی، تزریق مواد سیلیکونی یا ایمپلنت کردن دستگاه های مکانیکی است که در تمام آن ها نرخ موفقیت بسیار پایین است.

در این مطالعه دکتر Bitar و همکارانش با استفاده از بیوپسی های کوچک گرفته شده از اسفنکترهای جانوری و بافت روده ای، اسفنکترهایی را مهندسی کرده اند. از این بیوپسی ها، عضلات صاف و سلول های عصبی جداسازی شده و در آزمایشگاه تکثیر شدند. در یک قالب شبه حلقه ای، دو نوع سلول به صورت لایه ای کشت شدند تا اسفتکتر را بسازند. کل این فرایند چهار تا شش هفته طول کشید.

آن ها این اسفنکترهای تولید شده در آزمایشگاه را به 20 خرگوش مدل شده برای بی اختیاری مدفوع و سرکوب شده از نظر ایمنی ایمپلنت کردند. بی اختیاری مدفوعی در این جانوران طی یک دوره سه ماهه به طور کامل درمان شد. اندازه گیری فشار و تون اسفنکتر مورد اندازه گیری قرار گرفت و نشان داد که این اسفنکترها قادر به عملکرد بود و ساختار عضلانی عصبی شان را حفظ کردند. در ادامه این مطالعه محققین قصد دارند که کارایی این اسفنکترها را در جانوران بزرگ تر و در نهایت انسان تست کنند.

پایان مطلب/