به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در 60 درصد مواردی که بیماران پیوند سلول های بنیادی مغز استخوان را دریافت می کنند، دچار GvHD می شوند و این امر منجر به مرگ نیمی از آن ها می شود. بعد از پیوند، برای مهار سلول های ایمنی گیرنده و ممانعت از رد پیوند، پزشکان اغلب از داروهای سرکوب کننده ایمنی استفاده می کنند، اما GvHD نقطه مقابل رد پیوند است و در آن سلول های ایمنی موجود در پیوند، بافت میزبان را مورد حمله قرار می دهند. برخلاف فراگیر بودن این بیماری، هنوز روش مشخصی برای برآورد شانس ابتلا به این عارضه وجود ندارد.

در مطالعه ای جدید، محققین یک بیومارکر ویروسی را شناسایی کرده اند که به پزشکان اجازه می دهد که میزان خطر ابتلای بیماران به اشکال حاد GvHD روده ای را محاسبه کنند که روی سیستم معدی روده ای اثر می گذارد. در این مطالعه محققین از روشی به نام توالی یابی نسل جدید متاژنومیک(mNGS) استفاده کردند که به صورت بسیار سریع و صحیح توالی ژنتیکی همه موجودات را با استفاده از یک نمونه توالی یابی می کند و میکروب های موجود در مجرای گوارشی بیماران را کاتالوگ کرده و به بررسی تکامل باکتری ها و جمعیت ویروس ها در سراسر فرایند پیوند پرداختند. مطالعات زیادی روی میکروبیوم گوارشی فوکوس کرده اند اما مطالعات اندکی روی ویروم(virome) یا جمعیت ویروسی مجرای گوارشی فوکوس کرده اند.

در این مطالعه محققین نمونه مدفوع مربوط به 44 بیمار را قبل از پیوند و شش هفته بعد از بیمار اسکن کردند و همه DNA و RNA را در نمونه ها مورد ارزیابی قرار دادند. با استفاده از این تکنیک، محققین شماری از ویروس ها را شناسایی کردند که درون روده بیمارانی وجود دارند که متحمل GvHD روده ای شده اند. وجود مقادیر بسیار بسیار اندکی از این ویروس ها که موسوم به پیکوبیرناویروس(picobirnavirus) یا PBV هستند قبل از پیوند حاکی از این است که بعد از پیوند این بیماران دچار GvHD خواهند شد. محققین امیدوار که استفاده از PBV به عنوان یک مارکر پیش بینی کننده برای GvHD، بتواند به پزشکان کمک کند که قبل از پیوند تدابیر ویژه ای را برای این عارضه بیاندیشند.

پایان مطلب/