درمان ناباروری مردان با کمک اطلاعات اپی ژنتیک
محققان مکانیزم جدیدی از فعالیت ژنی را کشف کردند که نقش مهمی در فهم چگونگی تمایز سلولی داشته و در آینده نیز ممکن است به توسعه روش های جدید برای درمان ناباروری مردان بیانجامد.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از Medical Xpress، با توجه به گزارش پژوهشگران دانشگاه ملی استرالیا ، ناباروری مردان به زودی می تواند از طریق درمان های جدید در سطوح اپی ژنتیک DNA بهبود یابد.
یک تیم تحقیقاتی به رهبری پروفسور David Tremethick از دانشکده تحقیقات پزشکی دانشگاه ملی استرالیا ، مکانیزم جدیدی از فعالیت ژنی را کشف کردند که نقش مهمی در فهم چگونگی تمایز سلولی داشته و در آینده نیز ممکن است به توسعه روش های جدید برای درمان ناباروری مردان بیانجامد.
نتایج تحقیقات آنها در آخرین شماره Nature Structural and Molecular Biology منتشر شده است.
موفقیت های این تیم در نتیجه بررسی آنچه در سطح اپی ژنتیک ( کنترل کننده نحوه بیان DNA ) در بدن ما اتفاق می افتد بدست آمده است.
پروفسور Tremethick گفت: اطلاعات اپی ژنتیک فراتر از اطلاعات ذخیره شده در DNA مورد نیازبرای تفسیر ژنوم ما است. بیش از 250 نوع سلول مختلف در بدن انسان وجود دارد و در حالی که توالی DNA آنها در اصل یکی است اما اطلاعات اپی ژنتیک یا پروفایل انها بسیار متفاوت هستند. علاوه بر این ، DNA کامل ما به شکل یک ساختار شناخته شده به عنوان کروماتین فشرده شده است.
اطلاعات اپی ژنتیک با کنترل بیان ژن، این اطمینان را می دهد که برخی ژن ها تنها برای یک نوع خاص سلول روشن شوند و ژن های نامناسب با باز یا بسته شدن ساختار کروماتین خاموش شوند.
او افزود: تنظیم این اطلاعات اپی ژنتیکی بطورقابل توجهی درتکوین جنین و ظرفیت تولید مثلی ما نقش دارد. عدم تنظیم کدهای اپی ژنتیکی ما به طور مستقیم در بسیاری از بیماری های شایع انسانی و نیز در ناباروری انسان دخیل دانسته شده است.
مطالعه این تیم تحقیقاتی توصیف کننده تغییرات اپی ژنتیکی است که در طول تکوین اسپرم رخ می دهد و در نتیجه این تحقیق یک نشانگراپی ژنتیکی جدید ، به نام H2A.Lap1 شناسایی شد.
استاد Tremethick گفت: تحقیق ما نشان داد که H2A.Lap1 تنظیم کننده بیان ژن اسپرم از طریق باز کردن مستقیم ساختار کروماتین در محل شروع ژن های فعال است.
بنابراین این مطالعه روش جدیدی را برای فعال کردن ژن ها کشف کرد که می تواند به ما در درک چگونگی تمایز سلولی و در آینده به توسعه درمان ناباروری مردان در سطح اپی ژنتیک کمک کند .
پایان مطلب/