به گزارش بنیان به نقل از medicalnestoday، در مطالعه ای جدید محققین دانشگاه تورنتو سلول های پانکراسی سالم را برای تولید انسولین و تنظیم گلوکز خون به زیر پوست پیوند کرده اند. به عقیده این محققین پوست به دلیل راحت در دسترس بودن، مزیت های بیشتر در مقایسه با سایر جایگاه های پیوند دارد.

در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک، سلول های بتای انسولین ساز که در پانکراس و در جزایر پانکراسی قرار دارند دچار آسیب می شوند و ایمپلنت کردن سلول های جدید سالم می تواند عملکرد انسولینی را احیا کند اما قرار دادن این سلول ها در پانکراس تقریبا غیر ممکن است. نواحی دیگری مانند حفره شکمی و کبد نیز وجود دارند اما کارایی لازم را ندارند و به دلیل محیط خاصی که دارند به این سلول ها آسیب می رسانند و در نتیجه عملکرد آن ها را مختل می کنند. اما در دسترس بودن فضای زیر پوست، در صورتی که فرد پاسخ منفی به سلول های اهدا کننده ندهد، فضای مناسبی را برای پیوند این سلول ها فراهم می کند.

در این مطالعه دکتر والهوس جزایر پانکراسی سالم را به زیر پوست تزریق کرد و مشاهده کرد که سطح قند خون طبیعی می تواند ظرف مدت 21 روز احیا شود.

جزایر پانکراسی حدود یک درصد پانکراس را تشکیل می دهند اما حدود 15 تا 20 درصد جریان خون اندام را نیاز دارند به همین دلیل برای داشتن یک پیوند موفقیت آمیز باید مطمئن بود که جریان خون مناسبی در آن ناحیه حکمفرما است. به همین دلیل، محققین گام بعدی مطالعه شان را مهندسی شبکه عروق خونی برای ناحیه تزریق و سپس تزریق جزایر پانکراسی به آن ناحیه می دانند. داشتن یک محیط با رگزایی مناسب موجب می شود که سلول های بیشتر زنده مانده و عملکرد داشته باشند و در نتیجه نیاز به اهدا کننده های متعدد را منتفی می سازد.

پایان مطلب/