به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این روش درمانی پیشنهادی در صدد حذف هدفمند سلول های اندوژن با استفاده از سلول های مشتق از سلول های بنیادی پرتوان انسانی در روشی تدریجی و چند مرحله ای است که به موجب آن ترن آور و جایگزینی تمام بافت یا اندام با سلول های مشتق از سلول های بنیادی میسر می سازد.

یکی از بزرگ ترین مشکلات در روش های متداول بازسازی بافتی، engraftment و احتباس ضعیف سلول های پیوندی است. بدین معنی که تعداد بسیار اندکی از سلول های پیوند شده قادر هستند بعد از تزریق یا پیوند در محل آسیب باقی بمانند و با بافت موجود یکپارچه شوند. این در حالی است که در بازه زمانی که سلول ها سعی در پیوند شدن و ترمیم ناحیه آسیب دارند ممکن است این ناحیه با ماتریکس خارج سلولی و فیبروبلاست اشغال شود و ایجاد بافت اسکار کند.

اما روش ICT مذکور، سلول های اندوژن موجود که به نوعی دچار مرگ یا آپوپتوز شده اند را بر می دارد و همزمان آن را با سلول های بنیادی جدید جایگزین می کند. هماهنگی و همسان سازی زمانی این دو فرایند می تواند ایجاد بافت های فیبروزه و اسکار را به حداقل برساند. نوع سلول و نرخ ترن آور بافتی باید با استفاده از کوکتیلی از ریز مولکول های پیش آپوپتوزی و/یا ژن های القا کننده خودکشی که بوسیله AAV منتقل می شوند، تعیین شود. روش ICT با بهینه سازی شرایط engraftment سلولی، نرخ بازسازی و ترمیم بافتی را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد.

پایان مطلب/