تاریخ انتشار: دوشنبه 19 فروردین 1392
شیشه های قابل جذب برای ترمیم استخوان های آسیب دیده

  شیشه های قابل جذب برای ترمیم استخوان های آسیب دیده

یک گروه از محققان اسپانیایی دریافته اند اگر در پلیمر های قابل جذبی که در ایمپلنت های استخوان به کار می رود از شیشه های قابل جذب استفاده کنند، ایمپلنت ها مستحکم تر می شوند و به ترمیم استخوان ها برای ممانعت از عمل جراحی دوم برای ایمپلنت های فلزی کمک می کنند.
امتیاز: Article Rating

 

به گزارش بنیان به نقل از ایرنا، این کشف توسط محققان بخش مهندسی مواد دانشگاه ایالت باسک در شمال اسپانیا انجام شده است .
 
به نوشته روزنامه ال موندو چاپ مادرید، ˈخوسه رامون لارانیاگاˈ و ˈآیتور ساراسواˈ دو محقق دانشگاه باسک ایمپلنت هایی را ساخته اند که ماده اصلی آن پلیمر های جذب شدنی است که به آنها شیشه های جذب شدنی افزوده شده است.
 
به نوشته این روزنامه، با ترکیب این دو ماده، سیستم ساخته شده سفت تر و سخت تر می شود. پلیمر های جذب شدنی موادی هستند که هنگامی که در بدن قرار می گیرد، به تدریج و همزمان با آن که استخوانها جای خود را می گیرند، جذب بدن می شوند.
 
این سیستم ها که موسوم به ˈکمپوسیتˈ هستند، می توانند از طریق پروسه های حرارتی پلاستیکی که از گرما استفاده می کنند، ایجاد شود. در این زمینه ، محققان اسپانیایی مشاهده کردند سیستم هایی که ترکیبی از این دو ماده هستند، نسبت به سیستم هایی که از شیشه استفاده نمی کنند، ثبات حرارتی کمتری دارند چون در انفعالاتی که بین شیشه و پلیمرها رخ می دهد ، این ماده تخریب می شود و به خصوصیات محصول پایانی آسیب می رساند.
 
بر اساس این گزارش، محققان اسپانیایی برای حل مشکل حرارتی سیستم ها از تبدیل های شیمیایی سطح شیشه ها با پلاسمای خون استفاده کردند و با ایجاد چند لایه حفاظتی موفق شدند مانع از انفعالات بین پلیمر و محصول پایانی شوند .
 
ساراسوا در این مورد به خبرنگاران گفت: این مواد که بر اساس پلیمر های جذب شدنی به بدن ساخته شده اند جایگزین های بسیار خوبی برای ترمیم شکستگی های استخوان و مشکلات استخوانی هستند.
 
وی افزود: پس از این که این ماده به طور موقت جای استخوان را می گیرد و در ترمیم به استخوان کمک می کند، به طور تدریجی و همزمان با هنگامی که استخوانها فضای خود را پر می کنند، حل می شود.
 
ساراسوا ادامه داد : این امر کمک می کند که جراحی هایی که امروزه برای در آوردن پیچ ها و یا قطعاتی که برای تقویت استخوان ها در شکستگی های بسیار مهم به کار می روند، از روند درمان حذف شود زیرا با ماده جدید، نیازی به گذاشتن پیچ و قطعات دیگر در بدن نیست .
 
این محقق اسپانیایی خاطرنشان کرد: استخوان ها در صورتی که آسیب کمی ببینند، قادر به ترمیم خود هستند اما اگر آسیب ها بالاتر از درجه ای خاص باشد، استخوان توان ترمیم خود را از دست می دهد.
 
به گفته وی، وقتی شکستگی ها بسیار بزرگ هستند، استخوان ها نیاز به کمک دارند و به همین دلیل، امروزه پیچ های فلزی و یا قطعاتی دیگر که به ترمیم آنها کمک کند، در بدن گذاشته می شوند. 
 
وی گفت: هنگامی که استخوان ها ترمیم شدند، لازم است که عمل جراحی دومی برای خارج کردن پیچ ها و قطعات انجام شود و بر این اساس، هدف مواد ساخته شده و ایمپلنت های جدید، حذف عمل جراحی دوم است .
پایان مطلب/

 

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه