به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، موسسه ی بیودیزاین ASU یکی از موسسات معروف در زمینه ی پزشکی بازساختی می باشد. در این موسسه از DNA و سایر مواد اولیه ی زیستی برای ساختن ساختارهای بیولوژیکی با بهره ازتکنیک های نانوتکنولوژی، استفاده می گردد. همچنین از تکنیک های نانوتکنولوژی برای تحویل دارو به بافت ها، ساختن ربات ها ی کوچک برای استفاده درداخل بدن استفاده می شود. برای تولید این مواد از طبیعت الگوبرداری شده است درنتیجه قابلیت شکل پذیری مناسب و خود به خودی پس از تولید مواد اولیه و نیز تجزیه پذیری دارند. مثلا در مورد مولکول دو رشته ی DNA پس از کنار هم قرار گرفتن اجزا تشکیل دهنده می تواند خود به خود به یک مجموعه دو رشته ای تبدیل شود. در فعالیت جدید این موسسه سعی بر آن شده است که محیط اطراف سلول های بنیادی را کنترل نمایند تا عملکرد آن را به یک راه قوی و جدید تغییر دهند. در این تکنولوژِی در ابتدا مواد از لحاظ شیمیایی ساختار متفاوتی از حالت عادی موجود در رشته های DNA به خود می گیرند و بصورت تک رشته قرار می گیرند که هر رشته کد مخصوص برای سلول خاص خود را دارد. سپس یکی از تک رشته ها در سطح سلول بنیادی مورد نظر و تک رشته ی دیگر به عنوان سیگنال خارجی در ترکیب با پپتید به سلول عرضه می شود. با اضافه نمودن مقداری از مخلوط پپتید-DNA به سلول های بنیادی و ایجاد DNA دو رشته ای در سطح سلول بنیادی مورد نظر، به سلول بنیادی اجازه داده می شود که سلول های بیشتری تولید نماید. این ساختار DNA می تواند شسته شود و سیگنال خاموش شود و برای از سرگیری سیگنال تنها لازم است که مجددا یک قطعه ی تک رشته در سطح سلول قرار گیرد و سپس دوباره کمپلکس پپتید-DNA به آن اضافه شود. یکی از دستاوردهای این روش استفاده از مواد ساختگی به عنوان پیامی برای تمایز به سلول های بنیادی عصبی است و درنتیجه در موقعیتی مناسب بنا به صلاحدید محقق، سلول بنیادی به سلول عصبی تمایزمی یابد. این روش می تواند برای درمان بیماری های عصبی ای مانند پارکینسون که در آن بافت عصبی تحلیل می رود مفید باشد. با استفاده از پوست خود بیمار می توان سلول بنیادی تهیه نمود سپس با استفاده از روش مذکور آن را به سلول عصبی تبدیل نمود. مردم علاقه مند‌  هستند که با استفاده از سلول های بدن خود برای سلول درمانی و تولید بافت جدید اقدام نمایند و تکنولوژی جدید این امکان را برای آن ها فراهم می آورد. در آینده ممکن است این روش در سایر بافت های بدن نیز استفاده شود. به این صورت که سلول بنیادی در آزمایشگاه کشت داده می شود و سپس در مواد خاصی بسته بندی شده به نقطه ی مورد نظر تلقیح میشود وسایر اعمال ذکر شده بر روی آن انجام می گیرد تا در نهایت به یک بافت جدید تبدیل گردد. یکی از مشکلات پیش رو در آینده در این روش تولید موادی است که بتواند پاسخ بهتری را ایجاد نماید و نیاز است که خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خود را با مواد موجود در سطح سلول تغییر دهد. برای این کار نیاز به یک سیستم هیبرید است که توان ترکیب با چندین نوع ماده را داشته باشد. مشکل دیگر در این زمینه این است که گاهی ساختارهای نانو به همان شکل مورد نظرما کنار هم قرار نمی گیرند بنابر این باید راه حل های مناسبی برای رفع این مشکلات یافت. زیرا با اینکه همه ی ما از یک سلول بوجود آمده ایم و خصوصیات مشابهی داریم اما بیماری ها و جهش ها الگوی ژنتیکی هر فرد را نسبت به دیگری تغییر داده است. برای غلبه بر این مشکلات نیاز به مطالعه ی بیشتر و صرف زمان و هزینه ی بیشتری می باشد. با حل مشکلات و توسعه ی این روش می توان صنعت جدید و مطمئنی را در پزشکی بوجود آورد.

پایان مطلب/