به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین دانشگاه های کیوتو و اوزاکا نانوفیبرهای همراستای زیست تخریب پذیری را به عنوان داربستی برای کشت کاردیومیوسیت های(CMs) مشتق از سلول های بنیادی پرتوان القایی(hiPSCs) تولید کرده اند. این کاردیومیوسیت ها سازه های شبه بافتی میوفیبریلی همراستا و چند لایه ای را به صورت سه بعدی(CTLCs) ایجاد می کنند که واکنش قوی به داروها می دهند و ممکن است به آسانی برای ترمیم آسیب قلب هایی که دچار انفارکته میوکاردی شده اند، استفاده شوند.

بیماری های قلبی عروقی مانند انفارکت ها یا سکته ها، دلیل اصلی مرگ در سراسر دنیا محسوب می شوند. قلبی که شدیدا آسیب دیده باشد قادر به ریکاوری خود نیست. در حال حاضر موثرترین درمان برای این عارضه پیوند قلب است که آن هم به دلیل وجود لیست انتظارهای طولانی مدت و کمبود اهدا کننده با محدودیت مواجه است. استفاده از سلول درمانی ها در قالب تزریق مستقیم سلول های بنیادی یا کاردیومیوسیت به دلیل این که به صورت ساختارهای میوفیبریلی دو بعدی سازماندهی می شوند، با ذات ترمیمی قلب متفاوت هستند و نتیجه دلخواهی را ایجاد نمی کنند. در این راستا دکتر یوشیکی ساوا و همکارانش در اوزاکا، از پلیمر PLGA که مورد تایید FDA‌ است برای تولید نانوفیبرهای زیست تخریب پذیر همراستا به منظور کشت کاردیومیوسیت های مشتق از iPSCهای انسانی استفاده کرده و سازه های سه بعدی دارای عملکردی و قابل پیوندی را تولید کردند. کاردیومیوسیت ها به خوبی به درون نانوفیبرها نفوذ کرده و آن ها را در برگرفتند و هم فنوتیپ کشیده و سازماندهی شده را نشان دادند و هم این که بیان مارکرهای قلبی نیز در آن ها افزایش یافت. این سازه های سه بعدی در مقایسه با کاردیومیوسیت های دو بعدی کشت شده، پاسخ قویی به داروهای قلبی می دهند. استفاده از این سازه ها برای قلب انفارکته شده رت ها منجر به ریکاوری عملکرد بسیار مطلوب قلب این جانوران شد.

مطالعات آینده از این سازه های شبه بافت قلبی برای ترمیم قلب آسیب دیده جانوران بزرگتر استفاده خواهد کرد تا شرایط را برای استفاده از این ابزار مهندسی شده برای کاربرد در بالین فراهم کند.

پایان مطلب/