به گزارش بنیان و به نقل از medicalnewstoday ؛ این پروژه که بر روی موش صحرایی انجام شد در صورتی که بر روی سلول های انسانی با موفقیت اجرا شود می تواند به درمان بیماری هایی نظیر مولتی اسکلروز (MS)  و اختلالات ماده سفید مغز (inherited leukodystrophies) کمک کند.
بدون وجود غلاف میلین سیگنال های عصبی به کندی در طول عصب سیر خواهند کرد. در بیماری MS غلاف میلیین مورد حمله و تخریب قرار می گیرد و انتقال سیگنال های عصبی به مغز با اختلال مواجه می شود و موجب مشکلات حرکتی و حسی  می شود.

مطالعات قبلی انجام شده برروی جوندگان نشان داد ، پیوند سلول های پیش ساز الیگودندریتی ازسلول های بنیادی جنینی انسان می تواند غلاف میلین اطراف سلول های عصبی را باموفقیت باز سازی کند و منجر به بهبودی قابل توجهی در علائم بیماری های ناشی از نقص غلاف میلین گردد.
اما یکی از مشکلات این روش در دسترس نبودن و محدود بودن بافت جنینی انسان  و کند بودن روند تولید سلول های پیش ساز الیگودندریتی می باشد.به گفته دکتر Marius Wernig به علت در دسترس نبودن و عدم توانایی تولید سلول های پیش ساز الیگو دندریتی برای استفاده درمانی گسترده باید از روش دیگر که همان استفاده از سلول های پوستی می باشد برای درمان استفاده کرد.

به گفته این محققان استفاده از سلول های پوست خود بیمار باعث می شود که مشکل رد پیوند از طریق سیستم ایمنی بدن بیمار را در طول درمان نداشته باشیم .
در سال گذشته تیم تحقیقاتی Wernig's موفق به  ایجاد سلول های عصبی انسانی از سلول های پوستی شد.محققان دیگر نیز با استفاده از یک پروسه مشابه سلول های پوستی را به سلول های  شبه جنینی به نام سلول های بنیادی  induced pluripotent تبدیل کردند سپس این سلول های iPS به سلول های عصبی تبدیل شدند.

درتحقیق اخیر تبدیل سلول های پوستی به سلول های عصبی به طور مستقیم صورت می گیرد و مرحله سلول های iPS حذف شده است. این محققان همچنین نشان دادند که سلول های پوست موش را می توان مستقیما به سلول های پیش ساز الیگودندروسیتی تبدیل کرد و این سلول ها را می توان با موفقیت به مغز موش های دارای نقص میلین پیوند زد و باعث تولید غلاف میلین در آنها شد.
به گفته این تیم تحقیقاتی در صورت انجام موفقیت آمیز این روش درانسان می توان به صورت گسترده تری به درمان بیماری ها و اختلالات عصبی ناشی از نقص میلین و جراحات جراحی پرداخت .

پایان مطلب /