به گزارش بنیان و به نقل از host.madison ؛ دانشمندان مهندسی زیستی در حال تحقیق درباره چگونگی توسعه و تبدیل سلول های بنیادی به بافت ها و اندام های بدن در محیط آزمایشگاه هستند.گروه تحقیقاتی Randy Ashton استاد یار بخش مهندسی پزشکی دانشگاه Wisconsin-Madison به زودی قادر به تولید بافت های دو بعدی  سیستم عصبی مانند بخشی از ستون فقرات خواهد بود و انتظار می رود در پنچ ساله آینده بتواند چنین بافتی را به طور کامل باسازی نماید. 

دکتر Ashton از نوع خاصی از سلول های بنیادی به نام pluripotent stem cells برای این منظور استفاده کرده است. این سلول های جنینی قابلیت تبدیل به هر نوع سلول از سلول های بدن انسان را دارند که البته تمام سلول های بنیادی این توانایی را ندارند. برای مثال برخی از سلول های بنیادی تنها قابلیت تبدیل به سلول هایی که با آنها در یک گروه قرار می گیرند را دارند . 

به گفته Ashton سلول های بنیادی محیط خود را درک می کنند و با توجه به فاکتورهای محیطی به سلول های ارگان های مختلف تغییر شکل پیدا می کنند. در حقیقت محققین برای کشف این فاکتور های محیطی که می توانند سلول های بنیادی را به  انواع سلول های مورد نیاز تبدیل کند تلاش می کنند.
یک مثال از این فاکتورها، مولکول های ارتباطی هستند. این مولکول ها درانواع ارگان های بدن وجود دارند. این مولکول ها را به علت این که با ارسال سیگنال های بیولوژیک به سلول های بنیادی باعث تغییر شکل آنها به سلول های خاص می شوند ، communication molecules می نامند. 

بنابراین با درک دقیق ارتباط بین سلول های بنیادی با مولکول های ارتباطی می توان به طور مستقیم سلول های بنیادی را به سلول های اندام مورد نظر توسعه داد و این اولین گام برای دستیابی به بازسازی اندام ها می باشد. اما از آنجا که یک بافت واقعی از انواع مختلفی سلول تشکیل شده است به فاکتور های مختلف و داربست اختصاصی برای جهت گیری فضایی مناسب این سلول ها در کنار هم، برای تولید یک بافت وارگان با عملکرد مناسب احتایج است. بنابراین گروه Ashton در حال حاضر مشغول ساخت یک محیط مصنوعی به نام داربست بیولوژیکی سه بعدی می باشد که به آنها کمک می کند تا شکل گیری و توسعه سلول های بنیادی به بافت های خاص را کنترل کنند.

تاکنون گروه دکتر Ashton موفق به تولید انواع نورون ها و سلول های عصبی در سطح یک بعدی شده است. اما این تیم تحقیقاتی در حال حاضر در حال تولید بافت های دو بعدی از سیستم عصبی مرکزی و لوله عصبی می باشد و انتظار می رود که تا پنچ سال آینده بتوانند به طور کامل بافت های عصبی را باز سازی نمایند.

ساخت بافت سه بعدی  انسان که دارای عملکرد مناسب باشد قطعا کاری پیچیده می باشد اما با توجه به پیشرفت های سریع در فن آوری سلول های بنیادی  در دهه گذشته این غیر منطقی نیست که در 20 سال آینده دانشمندان قادر به بازسازی قلب ، کبد و با بخشی از نخاع و مغز باشند.

پایان مطلب/