وی افزود: مهمترین خصوصیات نانوذرات که آن‌ها را به سیستم‌های مطلوبی جهت حمل فرآورده‌های زیستی، پپتیدها و پروتئین‌ها تبدیل کرده ‏است،‌ کاهش دوز مورد نیاز دارو،‌ کاهش تغییرات غلظت خونی و افزایش آثار فارماکولوژیک دارو ‏در بافت هدف است.‏

 

محقق طرح خاطرنشان کرد: از آنجا که راه خوراکی،‌ شایع‌ترین و مرسوم‌ترین روش تجویز داروهاست، با به کاربردن سیستم‌های مخاط چسب،‌ می‌توان جذب خوراکی ‏برخی داروها را از لوله گوارش افزایش داد. از طرفی استفاده از پلیمر ‏PLGA‏ به دلیل زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری،‌ از بروز تداخل ‏نانوذرات با بافت التهابی و نیز هرگونه بقایای پلیمری در بدن جلوگیری می‌کند.‏

 

سعادت‌زاده درباره دیگر نتایج این طرح تصریح کرد: بر اساس مطالعات بسیاری ثابت شده است که اثرات مطلوب پروبیوتیک‌ها، ‏بواسطه تولید ترکیبات زیستی فعالی است که متابولیت‌های آن‌ها قلمداد می‌شوند. در این پژوهش سعی شد با بهره‌گیری از سیستم‌های ‏دارورسانی ذره‌ای، فرآورده‌ای تولید شود که بتواند متابولیت‌های استخراج شده پروبیوتیکی را که در حامل پلیمری زیست سازگار انباشت شده ‏بودند، بطور هدفمند به سلول‌های التهابی روده رسانده و روشی نوین در درمان بیماری‌های التهابی روده به کار گرفته شود.

 

وی افزود: در این تحقیق ابتدا عصاره‌ای از پروبیوتیک‌ها بصورت تغلیظی استخراج شد و در تولید نانوذرات پلیمری ‏PLGA‏ مورد استفاده ‏قرار گرفت. در ادامه با استفاده از روکش مخاط چسب زیست تخریب پذیر روی نانوذرات ساخته شده و تجویز آن از راه خوراکی، به بررسی اثر بخشی فرآورده تهیه شده در درمان مدل حیوانی مبتلا به کولیت پرداخته شد.‏

 

سعادت زاده در ادامه گفت: نتایج، اثرات مفید عصاره پروبیوتیکی لیوفیلزه استخراج شده از باکتری ‏L. casei‏ را در درمان ‏IBD‏ نشان ‏می‌دهد. از طرفی،‌ سیستم دارورسانی به کار رفته در این پروژه،‌ علاوه بر دارا بودن خصوصیت نانوذره‌ای، به دلیل خاصیت مخاط چسبی قادر ‏است زمان اقامت عصاره‌ی هیدروفیل را در غشاهای مخاطی و بافت هدف افزایش داده و به عنوان یک حامل اختصاصی برای استفاده‌ی ‏خوراکی فرآورده به کار رود.

 

وی خاطرنشان کرد: فرآورده نانویی تهیه شده بدلیل زیستی بودن عصاره و نیز زیست سازگاربودن پلیمرهای بکار رفته دارای خاصیت عدم سمیت بود.‏

 

نتایج این کار تحقیقاتی در مجله ‏«Fundamental & Clinical Pharmacology‏» به ‏چاپ رسیده است.

 

پایان مطلب/