تیمار با دوز پایین اینترلوکین 2(IL-2) امیدوار کننده در درمان بیماری پیوند علیه میزبان(GvHD)
دوز پایین و روزانه پروتئین اینترلوکین 2 می تواند بدون این که خطری ایجاد کند برای بیمارانی که بعد از سلول درمانی دچار بیماری پیوند علیه میزبان(GvHD) شده اند، سودمند باشد.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین در انستیتو دانا فاربر، پیشگامان استفاده از اینترلوکین 2 در بیماران سلول درمانی شده محسوب می شوند. آن ها در قالب 59 مین نشست انجمن خون شناسیی آمریکا در آتلانتا گزارشی در مورد منافع این پروتئین در بیماران سلول درمانی شده ارائه داده اند.
اینترلوکین 2، یک مولکول پیام رسان است که فعالیت سلول های سفید خونی را در سیستم ایمنی تنظیم می کند و نقش کلیدی در ایمنی و تحمل(مقابله با اتوایمنی) بازی می کند. این مولکول، تولید و فعالیت سلول های سفید خونی موسوم به سلول های Tتنظیمی(Treg) را تحریک می کند و پاسخ التهابی ناشی از فعال شدن ایمنی را تحریک می کند.
بیماری پیوند علیه میزبان(GvHD)، یک بیماری شایع ناشی از حمله سلول های ایمنی اهدایی به بافت های طبیعی گیرنده است که گاها مشکلات شدیدی برای فرد ایجاد می کند. درمان استانداردی که برای این بیماری وجود دارد استفاده از داروهای استروئیدی است که آن ها هم عوارض جانبی مخصوص بخود را دارد.
از آن جایی که اینترلوکین 2 تولید سلول های Treg تحریک کننده التهاب را افزایش می دهد، محققین دانا-فاربر بیش از یک صد بیمار را در فاز یک و دو یک مطالعه بالینی مورد تیمار با این مولکول قرار داده اند. طی این مطالعات، بیماران مبتلا به GvHD که به داروهای استروئیدی استاندارد پاسخ نمی دانند، به صورت زیر جلدی مورد تزریق اینترلوکین 2 قرار گرفتند( به مدت هشت هفته). 88 درصد این بیماران بهبودی بالینی قابل توجهی را نشان داد و تنها 13 درصد آن ها بهبود چشمگیری را نشان ندادند.
این مطالعه برای اولین بار نشان می دهد که دوز پایین اینترلوکین 24 برای کودکان مبتلا به اشکال پیشرفته و مقاوم به داروهای استروئیدی بی خطر است و منجر به پاسخ های بالینی قابل توجهی می شود.
پایان مطلب/