یافتن ژن های که به تعیین ویژگی های ما کمک می کنند
برای چندین دهه، متون زیست شناسی به طور قطع و یقین ویژگی های و خصوصیات ما را محصول ژن های ما می دانستند اما مطالعه ای جدید در دانشگاه Yale پشنهاد کرده است که مکانیسم دیگری نیز وجود دارد که می تواند تنوع ویژگی های ما حتی در افراد از نظر ژنتیکی مشابه را تنظیم کند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net، به گفته هیفان لین در مرکز تحقیقات سلول های بنیادی دانشگاه Yale، نوع خاصی از RNA در هماهنگی یک پروتئین شایع عمل کرده و فرد را بدون کمک ژن ها از تغییرات ژنتیکی مضر در امان می دارد. این مکانیسم می تواند توضیخ دهد که چگونه سلول های معمولی مانند فیبروبلاست ها می توانند به سلول های بنیادی تبدیل شوند و چرا برخی از سرطان ها به صورت تصادفی بوجود می آیند.
این تئوری که فاکتورها بیش از ژن ها مسئول ویژگی ها یا فنوتیپ فرد هستند، به بیش از 70 سال پیش بر می گردد اما در دهه گذشته این تئوری پررنگ تر شده است. برای مثال جانوران کلون شده اغلب با رنگ های متفاوتی از جانوران والد بوجود می آیند ولی دلیل این تفاوت رنگ تاکنون مشخص نبود. حدود یک دهه قبل محققین دریافتند که درصد قابل توجهی از مگس های سرکه فاقد پروتئینی به نام Hsp-90 هستند و به موجب آن ناهنجاری هایی مانند رشد پاها در جایی که باید چشم ها باشند و ... را نشان می دهند. به نظر می رسد که Hsp-90 جانور را در برای تغییرات ژنتیکی مضر در ژنوم که به ضرر جانور است حفظ می کند. از آن جایی که Hsp-90 سایر مولکول ها را برای پاسخ دهی به استرس تحریک می کند، محققین به این باور رسیدند که فاکتورهای دیگری نیز در تعیین این ویژگی ها دخیل هستند. تصور می شود که Hsp-90 ناهنجاری های تصادفی را با سرکوب فعالیت” jumping genes” سرکوب می کند که می توانند به سایر نواحی ژنومی تغییر مکان دهند و منجر به موتاسیون شوند. دکتر لین و همکارانش در Yale نشان داده اند که نوعی RNA کوچک موسوم به Piwi-interacting RNA یا piRNA در هماهنگی با Hsp-90 و یک مولکول دیگر عمل می کند و تولید واریته ها و فعال سازی واریته های موجود را مهار می کند.ژن ها نیز در محافظت در برابر واریته های مضر نقش دارند اما احتمالا عملکرد آنها از طریق piRNA و Hsp-90 صورت می گیرد.
لین که به مطالعه piRNAها در سلول های تولید مثلی و سلول های بنیادی پرداخته است می گوید که تغییرات در سطح Hsp-90 و piRNAها در بین سلول های منفرد از یک نوع می تواند توضیح دهد که چرا شمار اندکی از سلول های معمولی می توانند به سلول های بنیادی بازبرنامه ریزی شوند و چرا برخی موتاسیون های مضر در برخی سرطان ها ایجاد می شوند. این مطالعه نشان می دهد که ما هنوز باید مطالب زیادی را در مورد اصول پایه تنظیم ژن فرا بگیریم.
پایان مطلب/