هنگامی که فردی برای نخستین بار در معرض مواد آلرژن قرار می گیرد در بدنش نوعی خاص از پادتن تولید می شود. اگر پس از مدتی فرد در معرض همان آنتی ژن قرار بگیرد، ماده آلرژن به پادتن های موجود پاسخ می دهد در نتیجه این سلول موادی به نام هیستامین را آزاد می کند. هیستامین سبب بروز علائم آلرژی مانند تورم، قرمزی، خارش چشم ها، گرفتگی و آبریزش از بینی می شود.

 

آلرژی پرکاری سیستم ایمنی بدنی است. زمانی که آلرژی ایجاد می شود سیستم ایمنی بدن از مسیر خود منحرف می شود. در حالت عادی سیستم ایمنی نباید به عواملی که در طبیعت وجود دارد واکنش نشان دهد اما در آلرژی این اتفاق می افتد و سیستم ایمنی به عوامل محیطی واکنش نشان می دهد و یک آنتی بادی می سازد که این آنتی بادی ها علائم آلرژی را ایجاد می کنند.

 

مانند تشخیص کلیه بیماری ها، برای تشخیص آلرژی نخست باید شرح حال و تاریخچه کاملی از بیمار گرفت. سپس معاینه فیزیکی از بیمار به عمل می آید و در کنار آن تست های آزمایشگاهی که به شکل آزمایش خون یا تست های آلرژیک که معمولا بر روی دست بیمار انجام می شود. با این روش ها می توان تشخیص را قطعی کرد.

 

در آلرژی عامل ژن ومحیط دخالت دارد که هر یک 50 درصد را به خود اختصاص می دهند. اگر آلرژی جنبه ژنتیکی داشته باشد نمی توان کاری انجام داد .اما هنگامی که آلرژی به خاطر عوامل محیطی مانند عوامل آلرژی ساز ، تغذیه، آلرژن های داخل و خارج از منزل، مواد شوینده ، آلودگی هوا باشد ، می توان مواجه با این عوامل را کمتر و احتمال بروز آن را کاهش داد.

 

خیر. اکثر حساسیت ها، ارثی هستند و از والدین به فرزندان منتقل می شوند. افراد می توانند توانایی ابتلا به آلرژی را به ارث هم ببرند اما در عین حال به هیچ ماده خاصی حساسیت نداشته باشند و فقط انتقال دهنده باشند. هنگامی که یکی از والدین به نوعی از حساسیت مبتلا باشند شانس ابتلای فرزند 50 درصد و زمانی که هر دو آن ها آلرژیک باشند این مقدار به 75 درصد می رسد.

 

 

مصرف میوه های تازه حاوی ویتامین C بویژه لیموشیرین و انار با جلوگیری از ترشح هیستامین توسط گلبول های سفید، در درمان و کاهش بروز علائم حساسیت تاثیر گذار هستند .اما مواد غذایی پروتیئن دار مانند لوبیا، تخم مرغ، شیر گاو و صدف های خوراکی با تحریک بیشتر سیستم ایمنی بدن، علائم بروز حساسیت در فرد را افزایش می دهند.

پایان مطلب/