به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، این تیم تحقیقاتی در پروژه شان از یک کلاژن مورد تایید برای بالین به عنوان داربست برای رشد غضروف جدید به اندازه و شکل مورد نیاز برای بازسازی بینی بیماران استفاده کردند. محققین این روش را به کمک شش اهدا کننده غضروف نیز انجام دادند. آن ها کندروسیت های بینی اهدا کنندگان را گرفته و درون آزمایشگاه تکثیر کردند و بعد از کشت روی داربست، این داربست درون بیورآکتورهایی منتقل شد. طی یک دوره شش هفته ای، مقادیر کافی از غضروف جدید برای بازسازی بینی بیماران تولید می شود. این غضروف مهندسی شده در مقایسه با غضروف هایی که معمولا از دنده ها یا لاله گوش گرفته می شوند، مزیت های بیشتری دارند. برای مثال غضروف مشتق از دنده، ریه های را مستعد کولاپس کردن و عفونت می کند و دوره ریکاوری زیادی برای بیمار لازم است. استفاده از این رویکرد می تواند نقصان های مربوط به غضروف های دنده ای و گوش را جبران کند و دارای کیفیت بسیار بالایی برای کاربرد در بازسازی نقص های بینی است.

پایان مطلب/