به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سیستم ایمنی بدن ما را در برای عوامل بیماری زا و سلول های سرطانی محافظت می کند، اما ایمنی زیادی نیز می تواند منجر به آسیب به بافت ها و بروز بیماری شود. برای مثال خراشیده شدن سطح چشم می تواند منجر به تحریک پاسخ ایمنی برای کمک به مهار عفونت شود اما می تواند منجر به ایجاد ادم، رگزایی و در نهایی نابینایی نیز شود. تنظیم تعادل بین مکانیسم های پیش التهابی و ضد التهابی می تواند مانع از عفونت چشم و به حداقل رسیدن خطر خود تخریبی در چشم شود.

در دو مطالعه ای که اخیرا منتشر شده است، علیرضا مشاقی و همکارانش در دانشگاه ایلینویز نشان داده اند که سلول های بنیادی می توانند ایمنی ذاتی را تنظیم کنند و می توانند به عنوان ابزاری بی خطر و موثر برای مهندسی پاسخ های ایمنی مطلوب مورد استفاده قرار گیرند. در مطالعه اول که در مجله Stem Cells به چاپ رسیده است آن ها نشان دادند که سلول های استرومایی مزانشیمی مشتق از قرنیه(cMSCs) به طور درمانی عملکردهای التهابی و رگزایی ماکروفاژها را تنظیم می کنند. بویژه، این سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از قرنیه، آپوپتوز ماکروفاژها را القا می کنند و به طور ترجیحی منجر به افزایش ماکروفاژهایی می شوند که سطوح بالایی از فاکتورهای ضد رگزایی را ترشح می کنند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که تعدیل ماکروفاژها بوسیله  سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از قرنیه به میزان قابل توجهی به فاکتور مشتق از اپی تلیوم رنگدانه دار(PEDF) ترشح شده بوسیله سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از قرنیه بستگی دارد.

در مطالعه دوم که در IOVS به چاپ رسید روی نوتروفیل ها فوکوس کرد زیرا مولکول های افکتور ترشح شده از نوتروفیل ها یکی از دلایل آسیب بافتی طی التهاب قرنیه است. در این مطالعه، علیرضا مشاقی و همکارانش به بررسی اثر سلول های استرومایی در نظیم بیان نوتروفیلی آنزیم های آسیب رسانی بافتی موسوم به میلو پراکسیداز و N-الاستاز پرداختند. سلول های استرومایی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان، عملکرد افکتور نوتروفیلی را از طریق برهمکنش مستقیم سلول-سلول طی التهاب مهار می کنند.

این نتایج به طور کلی نشان می دهد که سلول های بنیادی مزانشیمی می توانند به طور درمانی برای سرکوب عملکرد و مهندسی فنوتیپ ماکروفاژها و نوتروفیل ها استفاده شوند.

پایان مطلب/