به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، این سلول ها، موسوم به سلول های کایمریک حاصل ترکیب سلول طبیعی اهدایی دارای نسخه دارای عملکرد ژن دیستروفین با سلول ها عضلانی مشتق از بیمار دیستروفی و دارای نسخه معیوب ژن هستند. محققین دانشگاه ایلینویز برای تولید این سلول های کایمریک از سلول های موشی استفاده کردند و مشاهده کردند که در این سلول های کایمریک، سطح دیستروفین تا 37 درصد افزایش یافت و عملکرد عضلانی بعد از ایمپلنت شدن به عضلات موش مبتلا به دیستروفی عضلانی دوشن به میزان قابل ملاحظه ای افزایش یافت. این سلول های کایمریک جدید، هم ویژگی های اهدا کننده و هم ویژگی های گیرنده را دارند و با محیط پیرامون شان رفتاری مشابه با سلول های طبیعی نشان می دهند. این سلول های کایمریک زنده مانده و برای بیش از 30 روز دیستروفین تولید می کنند. زمانی که این سلول های کایمریک به عضلات پای مدل موشی دیستروفی عضلانی دوشن ایمپلنت شدند، سطح دیستروفین تقریبا تا 20 درصد در فیبرهای عضلانی شان افزایش می یابد و تا 90 روز شرایط جانور را بهبود بخشیدند.

دیستروفی عضلانی دوشن یک اختلال ژنتیکی وابسته به X است که با تخریب و ضعف پیشرونده عضلات همراه است. این بیماری از هر 4000 پسر متولد شده، یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد.

این سلول درمانی، برخلاف سایر سلول درمانی های آلوژن تا 50 درصد متعلق به خود بیمار است و با مشکلات مربوط به رد پیوند همراه نیست.

پایان مطلب/