به گزارش بنیان به نقل از  medicalxpress؛  90 درصد همه مرگ و میرهای ناشی از سرطان به علت متاستاز است. بر اثر متاستاز سلول های توموری از محل اولیه خود به قسمت های دیگر بدن گسترش می یابند در نهایت بدن بیمار را در بر می گیرند. رگ های لنفاوی مسیر انتقالند وسلول های تومور با گردش به گره های لنفاوی می رسند. گره های لنفاوی ارگان هایی هستند که در همه بدن گسترده شده اند و به عنوان جزئی از سیستم ایمنی عوامل بیماری زا و اجزا بیگانه را به دام می اندازند.
محققان دریافته اند که یک فاکتور رشد که VEGF-C  نام دارد و توسط تومورها بیان می شود، گیرنده ای به نام اینتگرین α4β1 را فعال می کند که بر روی رگ های لنفاوی قرار دارند این کار متاستاز سلول ها ی توموری را تسهیل می کند.
اینتگرین α4β1 به عنوان یک مارکر زیستی ارزشمند برای اندازه گیری خطر سرطان به شمار می آید. زیرا افزایش مقداراین پروتئن فعال شده در بافت های لنفاوی یک شاخص غیر مستقیم است که شناسایی تومور تشخیص داده نشده را ممکن می کند.
به گفته محققان با تصویر برداری از کل بدن ، مناطق دچار مشکل در شبکه لنفاوی شناسایی می شوند. عقیده بر این است که نشان دار کردن اینتگرین α4β1 با مواد رادیو اکتیو و یا  استفاده ازآنتی بادی ضد اینتگرین α4β1 و تزریق آن داخل لنف ، در صورتی که با حضور تومور فعال شده باشند ،می تواند به رگ ها ی لنفاوی  متصل شده و آن را قابل شناسایی نماید.
پرفسور Varner  از محققان این مطالعه می گوید میزان α4β1 با متاستاز رابطه دارد. میزان بیشتر به مفهوم بیشتر بودن شانس گسترش سرطان است. با تحقیقات بیشتر و مطالعات کلینیکی پزشکان روش های درمانی رابهبود بخشیدند به طوری که  برای بیماران در معرض خطر بیشتر درمان مناسب تری انتخاب  می شود. محققان خاطر نشان کرده اند که طبق مطالعات آن ها سرکوب متاستاز تومور با کاهش میزان فاکتور رشد یا بلوکه کردن فعالیت گیرنده α4β1 امکان پذیر است.آن ها می گویند یک آنتی بادی برای VEGF-R3 ساخته اند که در حال حاضر در فاز یک مطالعات بالینی است . یک آنتی بادی ضد α4β1 هم اکنون برا یMS و بیماری Crohnتائید شده است. این گروه درصدد تحقیق  در مورد احتمال به کارگیری یک نوع از اینآنتی بادی ها برای درمان سرطان می باشند.
پایان مطلب/