مولکول هدف جز پروتئین هایی است که اصطلاحا TSPO میتوکندریایی نامیده می شوند. این مولکول قبلا شناسایی شده بود ولی ارتباط آن با MS مشخص نبود.MS یک بیماری خود ایمنی است که طی آن غلاف میلینی  پوشاننده رشته های عصبی مغز و نخاع از بین می رود در نتیجه سرعت انتقال پیام های عصبی را که بدن را قادر به حرکت و عملکرد های حسی و ادراکی  می کند، آهسته می کند. TSPO میتوکندریایی بر روی سطح خارجی میتوکندری قرار دارد.

 

دانشمندان در یافته اند که TSPO میتوکندریایی دارای پتانسیل  در مانی است .در موش ها علائم MS بعد از درمان با دارویی به نام etifoxine که با مولکول مذکور بر هم کنش می دهد،بهبود یافته است.زمانی که etifoxine در موش های دچارMS قبل از بروزعلایم بیماری به کار رفته است شدت بیماری در مقایسه با موش های گروه کنترل که این دارو را دریافت نکرده اند کاهش یافته است و هنگام اوج شدت بیماری این دارو توانسته علایم MS را بهبود بخشد.

 

به گفته یکی از محققان این مطالعه etifoxine اثر محفاظتی در مقابل فقدان غلافی که رشته های عصبی را در بر می گیرند دارد. این رشته ها کار انتقال پیام را از سلول های مغزی به عهده دارند.

 

کشف این گروه حاکی از این است که TSPO میتوکندریایی ممکن است به ترمیم غلاف میلین در بیماران MS و حتی به ترمیم انتقال پیام ها در سیستم عصبی مرکزی نیز کمک کند.

 

پژوهشگران می افزایند درمان های بهتری برای MS و دیگر بیماری های ناشی از فقدان غلاف میلین نیاز است زیرا در مان های تائید شده آسیب ناشی از حملات سیستم ایمنی روی غلاف میلین را ترمیم نمی کنند. این محققان امید وارند که تحقیقات بیشتر برا ی کاربرد های درمانی TSPOمیتوکندریایی در دست یابی به داروهای بی خطر تر و ایمن تر برای MS و دیگر بیماری های خود ایمنی صورت گیرد.آن ها درصدد ادامه تحقیقات خود هستند تا بتوانند ترکیبات دارویی متعددی را که به TSPO میتوکندریایی و دیگر مولکول ها متصل می شوند، آزمایش کنند.

 

پایان مطلب/