به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، در مطالعه ای جدید محققین به بررسی اثر بی وزنی یا عدم جاذبه روی قلب پرداخته اند. در شرایط بی وزنی به دلیل این که قلب نیاز ندارد که خون را به همان میزانی که در زمان وجود جاذبه پمپ می کند، به گردش در آورد، این امر موجب می شود عروق خونی رفته رفته الاستیسته خود را از دست بدهند و ضخیم تر شوند و در نتیجه خطر بیماری های قلبی افزایش پیدا می کند. با وجود این اثرات منفی مربوط به بی وزنی و عدم جاذبه، محققین اثرات درمانی بالقوه ای را از این شرایط روی قلب انسان کشف کرده اند. محققین نشان داده اند که شرایط بی وزنی شبیه سازی شده در آزمایشگاه، سلول های پیش ساز قلبی را بسته به سن آن ها به طور متفاوتی تحت تاثیر قرار می دهد. این سلول های پیش ساز اولین اخلاف سلول های بنیادی محسوب می شوند که می توانند به یک یا تعداد بیشتری از اشکال سلولی تبدیل شوند. هم چنین مشخص شده است که سفرهای فضایی(شرایط بی وزنی) می تواند روی بنیادینگی و قابلیت تمایزی سلول های بنیادی اثر گذاشته و به آن ها برای تمایز سریع به سلول های عضلانی قلب کمک کنند.

در بخشی از این مطالعه در دانشگاه لوما لیندا، دکتر جاناتان بایو و همکارانش تغییرات مولکولی که تحت شرایط بی وزنی اتفاق می افتد را شبیه سازی کرده و دریافتند که بکار گیری این مسیرهای مولکولی می تواند پتانسیل درمانی سلول های پیش ساز قلبی را افزایش دهد. دکتر بایو و همکارانش برای 7-6 روز شرایط بی وزنی را در ایستگاه فضایی بین المللی ناسا شبیه سازی کردند و سلول های پیش ساز قلبی نوزادی را برای 12 روز در ازمایشگاهی در خارج از ایستگاه فضایی کشت دادند. مشاهده شد که شرایط بی وزنی، بیان ژن های مرتبط با مراحل اولیه تکوین قلب را القا می کند. بعد از 7-6 روز، محققین تغییراتی را مسیرهای پیام رسانی کلسیم مشاهده کردند که می تواند برای بهبود درمان های مبتنی بر سلول های بنیادی برای ترمیم قلب استفاده شوند. بعد از 30 روز، یک پروتئین کیناز وابسته به کلسیم به نام C alpha فعال شد. در ادامه محققین در روی زمین با افزایش پیام رسانی کلسیم، این پروتئین کیناز را فعال کردند. نتایج بدست آمده نشان داد که دستکاری پیام رسانی کلسیم روی زمین می تواند فرصت درمانی جدیدی را برای ترمیم قلب بر مبنای سلول ها ارائه کند.

با توجه به آن چه گفته شد به نظر می رسد که به کار گیری یافته های مربوط به آزمایش های بی وزنی در آزمایش هایی که در روی زمین صورت می گیرد می تواند برخی از چالش های موجود در مطالعات بالینی فعلی با استفاده از سلول های پیش ساز قلبی برای ترمیم قلب را برطرف سازد.

پایان مطلب/