به گزارش بنیان به نقل ازmedicalepress، مطالعات قبلی نشان داده است که کاهش مصرف کالری طول عمر را در بسیاری از گونه ها افزایش می دهد و از تغییرات مغزی که اغلب همراه با افزایش سن و بیماری های تحلیل برنده سلول های عصبی(neurodegenerative) مانند آلزایمراست، می کاهد. شواهدی نیز وجود دارد که محدود کردن کالری آنزیمی به نام Sirtuin 1(SIRT 1) را فعال می کند بر اساس نتایج مطالعات، این آنزیم اثرات محافتی در مقابل تخریب های ناشی از افزایش سن در مغز است دارد.

در مطالعه انجام شده توسط دانشمندان امریکایی بررسی شده است که آیا کاهش میزان کالری دریافت شده باعث تاخیر در شروع از بین رفتن سلول های عصبی که دربیماری های neurodegenerative اتفاق می افتد، می شود؟ در این صورت آیا فعالیتSIRT 1 به این فرایند کمک می کند؟ نتایج حاکی از این است که پاسخ هر دو سوال مثبت است.

به گفته محققان با یافتن  ترکیباتی که اثرات مشابه کاهش کالری دارند می توان شروع مشکلات و بیماری های ناشی از افزایش سن را به تاخیر انداخت. در این مطالعه از موش هایی استفاده شده است که به طور ژنتیکی مستعد تغییرات سریع ناشی از تحلیل سلول های مغزی هستند. در ابتدا 30 درصد از مواد غذایی مصرف شده آن ها در حالت عادی حذف شد ه و تا سه ماه این رژیم غذایی  ادامه داشته است. بر روی این موش ها آزمایشات مربوط به حافظه و یادگیری نیز انجام گرفته است. پژوهشگران تاخیر در شروع تحلیل سلول های مغزی این موش ها را مشاهده کرده اند. دانشمندان در گروه دیگری از موش ها دریافت کالری توسط حیوان را بدون تغییر در رژیم غذایی آن ها کاهش داده اند. آن ها به این گروه دارویی را داده اند که SIRT 1 را فعال می کند. مشابه آن چه که محققان در موش های گروه اول دیده اند، موش های دسته دوم نیز سلول های کم تری را از دست داده اند. نتایج آزمایشات یادگیری و حافظه در موش های گروه دوم مشابه موش های نرمال بوده است.
در مطالعات بعدی دانشمندان باید به دنبال یافتن پاسخ  چندین سوال باشند مثلا آیا این نوع درمان در حیوانات دیگر نیز نتیجه بخش است؟ آیا  می توان آن را درمانی ایمن محسوب کرد؟ آیا اثر درمان موقتی است یا باعث توقف بیماری های neurodegenerative می شود؟

پایان مطلب/