به گزارش بنیان و به نقل از medicalxpress ، بیش از نصف 1.4 میلیون مورد جدید ابتلا به سرطان پستان که در هر سال تشخیص داده می شود سرطان های گیرنده منفی هستند یعنی این نوع سرطان پستان توسط فقدان گیرنده های هورمونی ماننده گیرنده استروژن و پروژسترون شناسایی می شود. گیرنده ها ، مولکول هایی هستند که به برخی از مواد مانند هورمون ها و تحریک کننده ها و مهار کننده های سلولی خاص متصل می شوند و مانند کلید برای قفل اختصاصی عمل می کنند.

بیماران مبتلا به سرطان با تومورهای گیرنده منفی به درمان های مبتنی بر هورمون استروئید پاسخ نمی دهند و تنها با شیمی درمانی یا پرتو درمانی درمان می شوند.
به گفته پروفسور Wiebe : بیماران مبتلا به تومور های گیرنده منفی نسبت به مبتلایان به تومورهای گیرنده مثبت استروژن و پروژسترون  به طور قابل توجهی در معرض خطر مرگ ومیر بالا هستند.این که چه چیزی باعث ایجاد این تومورهای گیرنده منفی می شود هنوز شناخته نشده است و هیچ درمان دیگری به جز شیمی درمانی یا پرتو درمانی برای این نوع سرطان وجود ندارد.

پروفسور Wiebe و تیم تحقیقاتیش برای اولین بار در سلول های سرطان پستان انسانی اثرات ضد سرطانی متابولیت های پروژسترون α-dihydroprogesterone5 و α-dihydroprogesterone3 را بر روی سلول های سرطانی گیرنده منفی انسانی شناسایی کردند. به گفته پروفسور Wiebe : هنوز هم بسیاری از متخصصان غدد این متابولیت ها را به عنوان محصولاتی زائد در نظر می گیرند اما اکنون ما به این نتیجه رسیده ایم که این متابولیت ها هورمون هایی قوی هستند که می توانند نقشی حیاتی درمبارزه علیه سرطان سینه ایفا کنند.

این یافته ها و شواهد به طور صریح نشان می دهد که باید متابولیت های αP5 و αHP3 را به عنوان هورمون های فعال در نظر گرفت نه محصولات جانبی زائد و غیر فعال و باید از آنها در توسعه روش جدید پیشگیری ، تشخیص و درمان سرطان پستان استفاده نمود.

پایان مطلب/