به گزارش بنیان به نقل از medindia،به گفته محققان هدف از این مطالعه پاسخ به این سوال بوده است که چرا برخی افراد می توانند بیشتر از سایرین عمر کنند.

 

پژوهشگران با آزمایش میتوکندری موش ها ، سه گروه ژن را شناسایی کرده اند که از طریق سرعت عملکردشان بر روی طول عمر حیوانات تاثیر می گذارند. آن هایی که ژن هایشان 50درصد آهسته تر عمل می کنند 250روز بیش تر زنده می مانند که معادل با 30درصد از طول عمر موش ها است. در پی این نتایج، کرم ها به عنوان مدل مورد مطالعه انتخاب شده اند. با از کار انداختن پروتئین های مشابه مشاهده شده است که تا 60درصد طول عمر کرم ها نیز افزایش می یابد.

 

میتوکندری ها به عقیده دانشمندان باکتری هایی هستند که درون سلول ها زندگی می کنند بنابراین در ادامه آزمایشات فوق، از آنتی بیوتیک هایی که باکتری ها را مورد هدف قرار می دهند استفاده شده است. قرار گرفتن کرم ها در معرض  آنتی بیوتیک اثرات مشابه با نتایج به دست آمده در مرحله قبلی را به همراه داشته است. یعنی  طول عمر کرم ها در حدود 60 درصد  افزایش یافته و از 19 روز به 30روز رسیده است.

 

به عقیده پژوهشگران پروتئین های ریبوزومی میتوکندریایی(MRP)  روی طول عمر تاثیر می گذارند. فقدان MRP ها در زمان های خاصی در اوایل تکامل هر فرد باعث استرس بر روی میتوکندری می شود و اثرات منفی کوتاه مدت مانند کاهش توان باروری دارند اما در دراز مدت باعث بهبود ساختار  ماهیچه و نیز طول عمرمی شوند. محققان اذعان دارند که مطالعات بیشتری نیاز است تا تائید شود آنتی بیوتیک ها می توانند برای ممانعت از پیر شدن در پستانداران به کار روند.

 

پایان مطلب/