به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این تکنیک به محققین اجازه می دهد که قطعاتی از استخوان مهندسی شده از سلول های بنیادی را برای ایجاد گرافت های بزرگ تر و شخصی ترکیب کنند. این امر به آن ها اجازه می دهد به طور موثرتری بیماران مبتلا به بیماری ها و آسیب های استخوانی را درمان کنند. این محققین امیدوارند بتوانند با استفاده از SATE، زندگی میلیون ها بیماری که از آسیب های استخوانی ناشی از تروما، سرطان، استئوپورز و استئونکروز و سایر مشکلات مخرب رنج می برند را بهبود ببخشند.

در حال حاضر، نواقص استخوانی که به خودی خود ترمیم نمی شوند با استفاده از جایگزین های سنتتیک یا گرافت های استخوانی موجود در بانک های استخوانی درمان می شوند. اما اغلب این درمان ها با مشکلاتی مانند رد ایمنی مواجه هستند و بدلیل این که رگزایی مناسبی نیز در ناحیه آسیب صورت نمی گیرد، استخوان زایی مناسبی نیز در محل آسیب شکل نمی گیرد. گرافت های استخوانی تولید شده از سلول های بنیادی بیماران می تواند تا حد زیادی بر محدودیت های موجود غلبه کند اما زیست مهندسی این گرافت ها با اندازه و شکل دلخواه و مورد نیاز برای هر بیمار مقدور نیست. برای حل این مشکل، محققین در کار با نمونه جانوری(خرگوش)، ابتدا نقص استخوانی ایجاد شده در ران جانور را از نظر اندازه و شکل نقص اسکن کردند و سپس قطعاتی را با استفاده از سلول های بنیادی تولید کردند که مجموع این قطعات منجر به یک داربست بهینه،  متناسب و کاملا اختصاصی برای جانور شد. با رشد و ملحق شدن سلول ها به درون داربست ها، مجموع قطعات به صورت یکپارچه درآمده و ایجاد یک گرافت استخوانی یکدست کردند که توانست نیازهای مدل جانوری را به طور کامل برطرف کند. استفاده از روش STAE به عنوان یک روش استاندارد، سریع و آسان می تواند مهندسی گرافت های استخوانی با شرایط مورد نیاز برای هر بیمار را مقدور می سازد.

پایان مطلب/