به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مکانیسم های دخیل در اختلالات مربوط به جفت به میزان بسیار زیادی ناشناخته باقی مانده است که یکی از دلایل اصلی آن، فقدان مدل کشت سلولی قابل اتکایی است که بتواند ساختار و فیزیولوژی جفت انسانی را تقلید کند. اما در تلاش برای حل این مشکل، محققین دانشگاه وین، مدل سه بعدی آزمایشگاهی مناسبی را برای جفت انسانی ایجاد کرده اند.

طی چند سال گذشته، مدل های کشت بافت سه بعدی موسوم به ارگانوئیدها رشد سریعی داشته اند و توانسته اند بسیاری از اندام های انسانی مختلف را تداعی کنند. در اغلب موارد، این ارگانوئیدها دارای انواع اندکی سلول بوده اند و ساختار ساده ای اندام اصلی را نشان داده اند. اما بر همین اساس، محققین دانشگاه وین سعی داشتند که مدل مناسبی از جفت را تولید کنند که بیشتر شامل نوع خاصی از سلول های جفتی موسوم به تروفوبلاست است. بنابر ادعای دکتر نافلر و لاتوس آن ها یک ارگانوئید تروفوبلاستی خالص بدون عروق خونی و اجزای بافت پیوندی را تولید کرده اند که این مدل ساختارهای جفتی خاص تروفوبلاست را در ظروف آزمایشگاه شبیه سازی می کند. این امر با بهینه سازی هر چه بهتر شرایط کشت صورت گرفت که پیش از این با موفقیت در مورد مدل های ارگانوئیدی سایر بافت ها نیز بکار برده شده بود. بزرگترین مزیت ارگانوئیدهای جفت، ظرفیت آن ها برای خودسازماندهی، خود نوزایی و رشد مداوم است. علاوه براین، این ساختارهای سه بعدی حاوی سه نوع اصلی سلول از جمعیت تروفوبلاستی انسانی نیز می باشد.

در ادامه محققین از مزیت های این ارگانوئید جفتی نقش مسیر پیام رسانی WNT در خودنوزایی و تمایز ارگانوئیدهای تروفوبلاستی را نشان دادند. این مدل ارگانوئیدی قابل دستکاری به صورت ژنتیکی یا دارویی است و همین امر راه را برای مطالعه فرایندهای فیزیولوژیک و پاتولوژیک مربوط به جفت انسانی هموار می سازد.

پایان مطلب/