به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress،گروهی از محققین در دانشگاه فنی کوناس(Kaunas) کاربردهای خلاقانه  متعددی را برای استخوان ماهی مرکب(cuttlebone) که پیش از این به عنوان یک ماده فعال زیستی با ویژگی های بهبود بخشی استخوان و زخم شناخته می شد، ارائه کرده اند. این محصول شامل یک ایمپلنت استخوانی طبیعی است که از آن برای درمان هموروئید و همان طور برای ساخت ژل های بهبود بخش زخم استفاده شده است.

اگرچه استخوان ماهی مرکب در طب چینی و هندی برای اهداف مختلف استفاده شده است، اما استفاده از آن در پزشکی معاصر به خوبی درک نشده است. بیش از 90 درصد ترکیب استخوان ماهی مرکب را کربنات کلسیم تشکیل می دهد اما آن چه آن را بی نهایت ارزشمند می سازد آراگونیت، بتا-کیتین و مقادیر فراوان از عناصر غیر آلی زیستی مختلف مانند منیزیوم، استرانسیوم، آهن و حتی عناصری مانند مس و روی است. همه این عناصر با یک مقدار بهینه در ساختار استخوان ترکیب شده اند. وجود آن ها زیست فعالی محصولات زیست پزشکی حاوی این استخوان ماهی مرکب را افزایش می دهد.

برای مثال، با هدف استفاده از جراحی دهان، محققین Kaunas داربست های مبتنی بر سلولز و ترکیب شده با استخوان ماهی مرکب و کپسول های آلژینات کلسیم را برای نواقص استخوانی با اندازه کوچک در حفره دهانی استفاده کردند. این داربست زیست تخریب پذیر بوده و بعد از این که حمایت مکانیکی لازم برای بهبودی نقص استخوانی را فراهم کرد، رفته رفته ناپدید می شود. استخوان ماهی مرکب موجود در داربست و هم چنین کپسول آلژیناتی حمایت لازم برای تکثیر استئوبلاست را فراهم می کند و موجب می شود که این سلول های استخوانی با رشد و تولید استخوان بیشتر موجب بهبودی محل آسیب شوند. یکی از ترکیبات دیگری که بوسیله محققین Kaunas تولید شده است، یک ژل مبتنی بر استخوان ماهی مرکب است که می تواند برای تیمار زخم های سطحی استفاده شود و یا از آن برای تهیه شیاف و تیمار هموروئید استفاده شود. در این میان پروتئینی به نام تروپومیوزین در استخوان ماهی مرکب وجود دارد که موجب می شود افرادی که از آن استفاده می کنند دچار واکنش های آلرژیک شوند. برای برداشتن این پروتئین محققین ابتدا از هیدرولیز آلکالینی استفاده کردند اما این ترکیب منجر به تغییراتی درترکیب آلی استخوان ماهی مرکب شد به همین دلیل در تلاش برای یافتن یک روش جایگزین، آن ها دریافتند که تنها سطح پشتی این استخوان است که حاوی این پروتئین است و می توان از بخش شکمی آن برای تهیه ژل یا داربست های دلخواه استفاده کرد و کمترین میزان واکنش و حساسیت را مشاهده کرد.

پایان مطلب/