به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday،نارسایی کبدی حاد زمانی رخ می دهد که کبد سالم شدیدا آسیب می بیند و نمی تواند رشد کرده و ریکاور شود و این امر بیمار را شدیدا نیازمند پیوند می کند. کبد به عنوان بزرگ ترین اندام داخلی بدن بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن را بر عهده دارد که از جمله آن ها می توانند به برداشتن سموم و هم چنین ساختن پروتئین ها و منابع انرژی مورد نیاز بدن اشاره کرد. کبد جزء محدود اندام های بدن انسان است که قادر است مجددا رشد و بازسازی انجام دهد اما در صورتی که آسیب شدید باشد، بازسازی اتفاق نمی افتد و تنها 24 ساعت عدم عملکرد کبد برای مرگ انسان کافی است. محققین یکی از ریسک فاکتورهای مهمی که موجب افزایش آسیب های کبدی در سطح جهانی شده است را استفاده بیش از حد از داروی پاراستامول می دانند. در حال حاضر، تنها گزینه درمانی مطمئن برای نارسایی کبد، استفاده از پیوند کبدی است که خود با محدودیت اهدا کننده مواجه است.

در مطالعه ای جدید روی موش، محققین دانشگاه ادینبورگ نشان داده اند که آسیب کبدی منجر به شروع فرایندی موسوم به پیری (senescence) می شود که خود معمولا با پیری فرد و یا بیماری های مزمن همراه است. در ادامه آن ها نشان داده اند که یک کلاس دارویی از داروهای ضد سرطان می تواند پراکنش این فرایند پیری را بلوک کند. تیمار مدل های موشی آسیب کبدی با استفاده از این کلاس دارویی نشان داده است که فرایند بازسازی کبدی در این مدل های موشی از سر گرفته می شود و مانع از مرگ جانور می شود. به عقیده محققین مصرف این دارو می تواند مانع از نیاز بیمار به پیوند کبد شود.

پایان مطلب/