به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، به عقیده محققین دانشگاه پیتزبورگ، سمندرها و مارمولک ها می توانند دم شان را بازسازی کنند اما این توانایی در هر دو موجود به یک اندازه نیست. در حالی که دم بازسازی شده سمند دقیقا شبیه دم اصلی است و استخوان و سایر اجزای دم را داراست اما دم جایگزین شده مارمولک ها از غضروف تشکیل شده و فاقد سلول های عصبی است. محققین دلیل این امر را وجود تفاوت های بین سلول های بنیادی موجود در طناب نخاعی جانوران می دانند.

زمانی که سمندر دمش را از دست می دهد، سلول های بنیادی عصبی موجود در ساختار طناب نخاعی آن می تواند به هر نوع سلولی در سیستم عصبی از جمله نورون ها تمایز یابد. اما طی تکامل، سلول های بنیادی عصبی مارمولک ها این توانایی را از دست داده است. مارمولک ها در حالی که می توانند غضروف و پوست را مجددا رشد دهند اما نمی توانند نورون ها را بازسازی کنند.

لوزیتو و همکارانش در دانشگاه پیتزبورگ، سلول های بنیادی عصبی مشتق از سمند آکسولوتل(Ambystoma mexicanum) و دو گونه مارمولک(آنول سبز(Anolis carolinensis) و جکو(Lepidodactylus lugubris)) را مورد مطالعه قرار دادند. آن ها به بررسی این امر پرداختند که آیا سلول های بنیادی مارمولک خود قادر به تمایز به نورون نیستند یا این که چیزی در محیط وجود دارد که مانع از تبدیل شدن آن ها به نورون می شود. به همین منظور آن ها سلول های بنیادی عصبی سمندر را به استامپ دم پنج مارمولک جکو پیوند کردند.  برخی از سلول ها در دم های مجددا رشد یافته تبدیل به نورون می شوند و نشان دادند که سلول های بنیادی خود مارمولک مشکل اصلی هستند. یافته های آن ها نشان داد که تنها تغییر دادن سلول های بنیادی مارمولک به جای سایر قسمت های دم می تواند منجر به رشد کامل دم شود.

محققین درصدد هستند که از تکنیک ویرایش ژن CRISPR/Cas9 برای مدیفه کردن سلول های بنیادی عصبی مارمولک و بازسازی کامل دم استفاده کنند و در ادامه نیز آن ها امیدوارند بتوانند روزی سلول های بنیادی را در پستانداران تحریک کنند تا بتوانند بخش هایی از بدن را بازسازی کنند.

پایان مطلب/