به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مطالعات نشان دادند که سلول های سرطانی دچار تغییراتی می شوند و این شرایط به آن ها خاصیت تهاجمی می دهد و باعث پخش شدن در قسمت های دیگر بدن می شود. سلول های سرطانی شبیه به یکدیگر نمی باشند. برخی تکثیر می شوند بعضی شکل متفاوتی دارند ویا میمیرند ویا به بافت های دیگر هجوم می برند. بنابراین دانستن دلیل این تفاوت ها و این که هر تومور در هر قسمت چگونه رفتار می کند مهم است. اغلب تومورهای توپر جزء تومورهای اپی تلیالی می باشند. این تومورها از قسمت هایی بوجود می آیند که خاصیت پوششی دارند. آن ها به یکدیگر متصل می شوند و توان مهاجرت به قسمت های دیگر را ندارند. اما با این حال سرطان پخش می شود. یکی از دلایل این اتفاق تبدیل سلول های اپیتلیالی به مزانشیمی است که باریک و طویل است و می تواند به اطراف حرکت کند. هنگامی که پزشکان این سلول های مزانشیمی را در یک بیمار مشاهده می کنند به این معنی است که سرطان در حال پخش شدن در بدن اوست. که البته این یک پیش بینی ابتدایی می باشد. علاوه بر این هنگامی که سلول سرطانی می شود به فرم هیبرید در می آید که دارای خواص متاستازی است. علاوه بر این خواص محل درگیری نیز مهم است مانند محیط اطراف هر سلول سرطانی و ژن هایی که در بوجود آمدن این خواص متاستازی محیط اطراف اهمیت دارند. درواقع سلول های سرطانی دارای خواصی می شوند که می توانند تحت هر شرایطی مقاومت نمایند. همیشه نمی توان تبدیل سلول های اپی تلیالی به مزانشیمی (EMT) را در سلول های انسانی تشخیص داد و یا نمی توان به راحتی شرایط هیبرید را شناسایی نمود. یکی از راه های شناسایی سلول های هیبریدی این است که این سلول ها دارای ترکیبی از گیرنده های مخصوص به خود در سطح سلول هایشان می باشند محققان با دانستن این موضوع می توانند از دارویی استفاده نمایند که بطور مستقیم این سلول های خطرناک را شناسایی کرده و بر روی آن اثر گذارد. با استفاده از این داروها می توان روند متاستازی را مختل نمود. اخیرا پزشکان سلول های هیبریدی خاصی را در بیماران دیگری یافته اند، آن ها با دانستن چگونگی بوجود آمدن این سلول ها و ویژگی های آن های می توانند به درمان این تومورها کمک کنند. متاسفانه سلول هایی که دچار EMT می شوند به شیمی درمانی و رادیودرمانی مقاوم می شوند. هنگامی که سلول های هیبریدی و مزانشیمی به فرم اپی تلیالی خود بازگردند به این معنی است که به درمان پاسخ مثبت داده شده است. مطالعات اخیر نشان داده است که سلول هایی به نام سلول های بنیادی سرطانی وجود دارند. این سلول ها شبیه به سلول های بنیادی معمول است و شامل انواع مختلفی می باشد. در شرایط عادی، سلول های بنیادی برای نوسازی بافت ها مفید می باشند اما سلول های بنیادی سرطانی بجای تبدیل شدن به بافت ها به سلول های توموری تبدیل می شوند. وجود این سلول ها توجیحی برای خاموش شدن ظاهری این سلول ها بوسیله ی شیمی درمانی و یا سایر درمان ها می باشد. در این شرایط سلول سرطانی برای مدتی غیرفعال و خاموش است اما پس از آن دوباره به حالت سرطانی باز می گردد. اولین بار پیشنهاد شد که سلول های سرطانی از خون محیطی موش گرفته شود اما تعداد سلول های سرطانی کم بود. محققان درحال حاضر بدنبال راهی برای هدف قرار دادن خود سلول های سرطانی می گردند اما تطبیق پذیری و تغییر آن ها مانع این کار می شود برای درمان سرطان باید بتوان بصورت همزمان هم به سلول های هیبریدی سرطانی حمله کرد و هم به سلول های بنیادی سرطانی بعبارتی دیگر، سلول های توموری می توانند به سلول های بنیادی سرطانی تبدیل شده و خصوصیات جدید را در خود ظاهر نمایند.

مشکل دیگری که در مواجه با سلول های سرطانی وجود دارد سیستم ایمنی بدن است زیرا سیستم ایمنی گاهی با سلول های سرطانی سازگار شده و آن ها را شناسایی نمی نماید. بنابراین ایمنی درمانی سرطان می تواند راهکاری مناسب برای مقابله با سرطان باشد و در کنار این استراتژی می توان به تحقیق در خصوص سلول های بنیادی سرطانی نیز پرداخت.

پایان مطلب/