به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، آلودگی ویروس اپستئین-بار مزمن فعال(CAEBV) یک نئوپلاسم مربوط به سلول های T و سلول های NK آلوده به EBV است که با التهاب سیستمیک دائمی همراه است. مطالعات بسیاری سعی داشته اند CAEBV را بهتر نشان دهند اما در این راه توفیق چندانی نداشته اند.

آلودگی ویروس اپستئین-بار مزمن فعال(CAEBV) یک اختلال دو بعدی است: یک بعد مربوط به التهاب و یک بعد مربوط به نئوپلاسم است. در دوره هایی ممکن است این بیماری پیشرفت کرده و به لوکمیا یا لنفومای مقاوم به درمان تبدیل شود و یا این که به اختلالی به نام لنفوهیستوسیتوز هموفاگوسیتیک تبدیل شود. برخلاف طیف وسیعی از تلاش ها که برای کنترل یا معالجه CAEBV صورت گرفته است، تنها راه حل درمانی پیوند سلول های بنیادی مشتق از اهدا کننده مطابق از نظر HLA است. متاسفانه، برخی از بیماران کاندیدای مناسبی برای اهدای سلول پیدا نمی کند.

تیمی از محققین دانشکده دندانپزشکی توکیو به بررسی فعالیت STAT3 به عنوان یک فاکتور دخیل در تکثیر و بقا در سلول های T و سلول های NK آلوده به EBV‌در بیماری CAEBV پرداخته اند و دریافته اند که STAT3 به طور دائم در این سلول ها فعال می شود و به همین دلیل می تواند یک هدف درمانی برای مقابله با این بیماری باشد.

پایان مطلب/