به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، یکی از مشکلات موجود در زمینه مقابله با سرطان مغز این است که مطالعه تومورهای مغزی در شرایط آزمایشگاهی بسیار مشکل است و ذات تومورهای مغزی نیز آن قدر پیچیده است که پیشرفت در هدف قرار دادن این تومورها به کندی صورت می گیرد. برای مثال، تومورهای مغزی تهاجمی مانند گلیوبلاستوما خیلی سریع در سراسر مغز پرا کنده می شوند و استفاده از جراحی به تنهایی راه چاره نیست زیرا جراحی نمی تواند همه سلول های سرطانی را به طور کامل بردارد. از طرف دیگر وجود سلول های بنیادی گلیومایی یا سلول های بنیادی سرطانی مغزی که بعد از جراحی باقی می مانند شرایط را کاملا برای عود مجدد سرطان مهیا می سازند. پس نیاز جدی به راه حلی برای دور زدن این مشکلات است.

یکی از راه هایی که پزشکان برای برداشتن سلول های توموری باقی مانده از جراحی استفاده می کنند، شیمی درمانی است که اغلب با استفاده از داروهای تموزولومید می کند. اما این داروهای شیمی درمانی خاص سلول های سرطانی نیستند و ممکن است هر سلولی که رشد سریعی داشته باشد را هدف قرار دهند که این امر خود منجر به عوارض جانبی می شود که تاثیر داروها را کم می کند.

محققین دانشگاه ادینبورگ روشی را ارائه کرده اند که می تواند موجب هدفمندتر شدن و موثرتر شدن شیمی درمانی شود. به این منظور آن ها داروی شیمی درمانی تموزولومید را مدیفه کرده و از ایمپلنت های بی ضرری که قابل ایمپلنت شدن به مغز را دارند نیز استفاده کردند. این داروی مدیفه شده به صورت غیر فعال است و در سراسر بدن می گردد و هیچ صدمه ای به سلول های سالم نمی زند. اما زمانی که به این ایمپلنت های مغزی که به صورت دانه های کوچکی از جنس فلز پالادیوم هستند می رسند، فعال شده و سلول های سرطانی باقی مانده را در محل تومور جراحی شده از بین می برند. محققین امیدوارند به لطف این داروی شیمی درمانی مدیفه شده و ایمپلنت پالادیومی، عوارض جانبی درمان تومورهای مغز به صورت قابل توجهی کاهش یابد.

پایان مطلب/