به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در این راستا محققین در دانشکده پزشکی Keck توانسته اند در مطالعاتی که داشته اند دیدگاه های جدیدی را در مورد فعالیت ژن هایی که در تکوین غضروف دخیل هستند ارائه دهند.  با توجه به مطالعات مولکولی صورت گرفته، محققین برای اولین بار جمعیت های سلولی منحصربفردی را شناسایی کرده اند که ناحیه سطحی غضروف مفصلی انسانی را بوجود می آورند. این ناحیه سطحی، کلیدی ترین نقش را در بالشتک های مفصلی بازی می کند و اغلب طی بیماری آرتریت به طور کلی یا جزئی تخریب می شود. نتایج این مطالعه اطلس مولکولی منحصربفردی را در مورد تکوین اسکلت انسانی ارائه کرده است و در این میان اشاره ای به یک استراتژی برای ترمیم غضروف مفصلی داشته است.

در این مطالعه، محققین به مقایسه سلول های غضروفی با چهار نوع دیگر از سلول های انسانی در حال تکوین پرداختند: پیش سازهای استخوانی، عضلانی، تاندونی و لیگامنت. هنگامی که غضروف بالغ می شود، ژن های خاص غضروف به طور فزاینده ای فعال می شوند و ژن های مربوط به سایر سلول ها سرکوب می شوند. سپس آن ها سلول های غضروفی در حال تکوین انسان را با سلول ها معادل آن ها در موش مقایسه کردند و مشاهده کرده اند که از نظر فعالیت ژنی شباهت های گسترده ای بین آن ها وجود دارد.

در ادامه نیز آن ها مقایسه ای بین سلول های غضروفی انسانی و سلول های غضروفی انسانی مشتق از سلول های بنیادی انجام دادند و نشان دادند که این سلول های غضروفی مشتق از سلول های بنیادی که در ظروف کشت آزمایشگاهی تولید می شوند، به طور کامل تکوین نمی یابند اما مشخصه های اصلی ژنتیکی غضروف جنینی را نشان می دهند. با این حال، اگر محققین غضروف های انسانی مشتق از سلول های بنیادی را طی مرحله تکوین خاص به رت آرتریتی پیوند کنند، غضروف مشخصه های جنینی اش را از دست می دهد و به غضروف هایی کاملا بالغ تبدیل می شوند که شبیه غضروف های ناحیه سطحی مفصل عمل می کنند.

پایان مطلب/