به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در بعضی موارد در طول زندگی سلول های بنیادی لازم است تغییراتی بوجود بیاید تا این سلول ها به نوع خاصی از سلول ها تمایز یابند. زمانی که این اتفاق می افتد هسته ی آن فعال می شود. فعال شدن هسته در نقاط خاصی در DNA صورت می گیرد که نقاط اتصال نامیده می شود و به این وسیله بیان ژن های مختلف افزایش یا کاهش می یابد. این تنظیم ژن کلیدی برای تقسیم سلول های موجود در بدن انسان است. اگرچه چگونگی تاثیر فاکتورهای رونویسی در خاموش و روشن شدن ژن ها هنوز به درستی شناخته شده نیست. امروزه قسمتی از یک فاکتور رونویسی به نام PU.1 یافت شده است که سایر فاکتورهای رونویسی که نقش های دیگری دارند را به خدمت خود می گیرد و سایر ژن هایی که فاکتورهای رونویسی برآن ها تاثیر گذار است را خاموش می نماید. یافته های این مطالعه نشان داد که چگونه سلول های بنیادی به سمت تمایز می روند. در مطالعه ی انجام شده به بررسی ویژگی های سلول های T پرداخته شد زیرا رفتار این سلول ها شبیه به انواع بسیاری از سلول ها می باشد. به نظر می رسد PU.1 نوعی فاکتور رونویسی اصلی است که بیان سایر ژن ها را تحت تاثیر خود قرار می دهد. ژن ها مانند طرح هایی می باشند که پروتئین های سلول از روی آن ساخته می شوند. اولین قدم دررمز گشایی یک ژن رونویسی نامیده می شود. بوسیله ی رونویسی یک ژن خوانده می شود و بر روی RNA کپی شده و برای ساخته شدن پروتئین استفاده می شود. اگر یک سلول به تعداد زیادی پروتئین نیاز داشته باشد. بیان یک ژن افزایش می یابد و اگر یک سلول دیگر نیازی به نوعی از پروتئین نداشته باشد بیان آن ژن کاهش می یابد و یا خاموش می شود. فاکتور رونویسی همانطور که از نامش پیداست بوسیله ی اتصال به قطعات مختلف DNA  رونویسی از یک ژن را تنظیم می کند. هزاران نوع فاکتور نویسی وجود دارند وهر فاکتورمی تواند رونویسی چندین ژن را برعهده بگیرد و هر فاکتور رونویسی بر روی قطعه ی خاصی از DNA قرار می گیرد که به آن نقطه ی اتصال می گویند. فاکتورهای رشد برای همکاری با یکدیگر بر روی این نقاط قرار می گیرند. بر اساس یک تئوری، ژنهایی که تحت تاثیر یک فاکتور رونویسی می باشند نزدیک به یکدیگرند. بر اساس مطالعاتی که اخیرا صورت گرفته است فاکتورهای رونویسی برای رسیدن به DNA هدفشان با یکدیگر رقابت می نمایند. قطعه ای از فاکتور رونویسی PU.1 تنها در مراحل اولیه ی تمایز سلول های بنیادی به سلول های T نقش دارد و تاثیر بسیار مهمی دارد. تمام الگوهای بیان ژن با از بین رفتن PU.1 تغییر می نماید. بنابراین PU.1 یک تنظیم کننده است. اگر در جایگاه واقعی خود قرار گیرد باعث روشن شدن بسیاری از ژن ها می شود. محققین معتقدند فاکتور ترجمه ای را یافته اند که می تواند بیان ژن هایی را بصورت غیر مستقیم کنترل کند.

رازهای بسیاری درباره مرحله ی تمایز سلول ها می باشد. بدلیل تاثیرگذاری PU.1 بر سایر ژن ها این فاکتور رونویسی یکی از قوی ترین فاکتورهای رونویسی می باشد که می تواند بر سایر مسیرهای ناشناخته نیز تاثیر گذارد.

پایان مطلب/