به گزارش بنیان به نقل از stem-cells-news، سال هاست که محققین نشان داده اند که سطوح پایین آسکوربات(ویتامین C) بیشتر در معرض خطر سرطان قرار دارند اما دلیل این امر تاکنون مشخص نشده بود. در مطالعه ای جدید محققین دلیل این امر را حداقل در مورد سیستم خون ساز کشف کرده اند.

مطالعه متابولیسم سلول های بنیادی به دلیل این که مقادیر زیادی از آن ها برای ارزیابی های متابولیک لازم بوده است، همواره مشکل بوده است زیرا سلول های بنیادی در هر بافت و اندام بدن مقادیر نادری دارند. اما محققین رویکرد جدیدی را ارائه کرده اند که به آن ها اجازه می دهد سطح متابولیک سلول ها را حتی در مقادیر اندک اندازه گیری کند. این تکنیک به محققین اجازه داده است که کشف کنند هر نوع سلول خون ساز در مغز استخوان دارای مشخصه های متابولیکی متفاوتی در بازجذب و مواد غذایی است. یکی از ویژگی های اصلی متابولیکی سلول های بنیادی این است که آن سطح به طور غیرطبیعی بالایی از آسکوربات نیاز دارند. برای تعیین میزان اهمیت آسکوربات برای عملکرد سلول های بنیادی، محققین از موش هایی استفاده کردند که فاقد آنزیم گلونولاکتون اکسیداز(Gulo) بودند که آنزیم کلیدی بیشتر پستانداران(از جمله موش و غیر از انسان) برای سنتز آسکوربات است. فقدان این آنزیم موجب می شود که موش ها ناچار شوند آسکوربات را به طور انحصاری از رژیم غذایی بدست آورند. این بدین معنی است که محققین می توانند با تنظیم سطح آسکوربات مصرفی بوسیله موش ها، نقش این ماده غذایی را در مورد سلول های بنیادی درک کنند. در این مورد محققین انتظار داشتند که با حذف آسکوربات در عملکرد سلول های بنیادی خلل ایجاد شود اما فرایندی عکس اتفاق افتاد که آن ها را شگفت زده کرد: سلول های بنیادی عملکرد بیشتری بدست آوردند. اما واقعیت این بود که این امر موجب شد که آن ها لوکمیایی شوند.

سلول های بنیادی از آسکوربات برای تنظیم مدیفیکاسیون های شیمیایی DNA به عنوان بخشی از اپی ژنوم استفاده می کنند. اپی ژنوم مجموعه ای مکانیسم های درون سلولی است که تنظیم می کند که چه ژن هایی روشن شوند و چه ژن هایی خاموش شوند. زمانی که سلول های بنیادی مقادیر کافی ویتامین C را دریافت نمی کنند، اپی ژنوم آن ها به نوعی آسیب می بیند که موجب افزایش عملکرد سلول های بنیادی می شود، اما این افزایش عملکرد موجب افزایش خطر لوکمیا می شود.

پایان مطلب/