به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، آسیب مکانیکی اولیه ی وارد شده به نخاع تعداد زیادی از سلول های عصبی را می کشد اما آسیب دوم از آزاد شدن میزان زیادی گلوتامات ناشی می شود که باعث فلج بیمار می شود و بهتر است هرچه سریعتر اقدامی انجام داد تا از ایجاد آسیب دوم جلوگیری نمود تا به این وسیله بدن آسیب بیشتری از تروما نبیند. این اقدام آنزیمی است که به داخل رگ تزریق می شود. اگر از این روش استفاده شود از ادامه ی آسیب ها می توان جلوگیری نمود. رویکرد این مطالعه برای درمان، برداشتن گلوتامات از خون است. گلوتامات اسید آمینه ی آزادی است که در سیستم عصبی مرکزی به مقدارفراوان وجود دارد و حدود 60 درصد از نوروترانسمیترهای فعال در مغز را تشکیل می دهد. نقش این نوع درمان شبیه استفاده از آسپرین در ساعات اولیه ی سکته ی قلبی است که اگر در ساعات اولیه به بیمار داده شود باعث کاهش آسیب های وارد شده به قلب می شود. حتی پیشنهاد می شود این آنزیم را به فردی که مطمئن به آسیب نخاعی او نیستند نیز تزریق نمایند زیرا تزریق آن برای فرد سالم خطری ندارد اما اگر فرد دچار آسیب نخاعی شده باشد اثرات آن را کاهش خواهد داد و باعث بهبود کیفیت زندگی فرد دچار ضایعه نخاعی شده می شود. بر اساس تحقیقات صورت گرفته آسیب عصبی باعث افزایش سطح گلوتامات خارج سلولی می شود و به مرور این گلوتامات اضافی باعث مرگ سلول های عصبی می شوند. هدف از درمان جدید پایین آوردن سطح گلوتاماتی می باشد که بعد از آسیب مقدار زیاد آن اثرات سمی بر روی بدن فرد خواهد داشت. این کار بوسیله ی ماده ای به نام پاک کننده ی گلوتامات خون (BGS) می باشد. این ترکیبات شامل گلوتامات/ اگزالواستات ترانس آمیناز (rGOT1) و کوسوبسترای آن می باشند.

اگر میزان گلوتامات آزاد شده کنترل شود می توان التهاب و آسیب را کاهش داد و در نتیجه اثرات آسیب بافتی را کم کرد و سلول های عصبی را از مرگ نجات داد. محققان برای اولین بار تاثیر BGS را بر روی مدل موشی آسیب نخاعی شده بررسی نمودند. بعد از 5 روز متوالی درمان، موش آسیب نخاعی دیده توانست از آسیب وارد شده بهبود یابد. درمان باعث نجات نورون ها در ناحیه ی آسیب دیده می شود و می تواند باعث بازیابی فعالیت آکسون ها شود. نتیجه ی درمان، بهبودی موش های دچار آسیب نخاعی درمان شده به این طریق نسبت به موش های آسیب نخاعی درمان نشده بود.

نتیجه ی این مطالعه بیانگر این موضوع است که برداشتن گلوتامات اضافی از خون باعث محافظت از سلول های عصبی و ایجاد یک فضای سالم برای این سلول ها می شود.

پایان مطلب/