به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، تاکنون روش استانداردی که برای این عارضه(مرگ دندان) وجود داشته است شامل رویکردی موسوم به apexification است که تکوین بیشتر ریشه دندان را تحریک می کند اما منجر به جایگزینی بافت از دست رفته طی آسیب نمی شود و در بهترین حالت، تکوین ریشه به صورت غیر طبیعی پیش می رود.

نتایج جدید یک کارآزمایی بالینی بوسیله سونگاتو شی و همکارانش در دانشگاه پنسیلوانیا نشان داده که راه امیدوار کننده تری نیز برای این نوع آسیب ها وجود دارد و شامل سلول های بنیادی گرفته شده از دندان شیری بیمار است. استفاده از این سلول های بنیادی، داشتن حس را به دندان های بیماران باز می گرداند و آن ها یک محرک گرم یا سرد را به خوبی حس می کنند. پیگیری این روش برای دو، دو و نیم سال و سه سال نشان داده است که بهبودی حاصل شده طی استفاده از این سلول های بنیادی، ماندگار است.

سلول های بنیادی دندانی اولین بار در حدود یک دهه قبل از دندان یک دختر بچه جداسازی شدند و از آن زمان این سلول های بنیادی که آن ها را سلول های بنیادی پالپ دسیدوایی(hDPSCs) نیز می نامند به طور بی خطر برای رشد بافت دندان موسوم به پالپ استفاده شده اند.

در فاز یک مطالعه ای بالینی، سونگاتو شی و همکارانش 40 کودک که دچار آسیب دائمی یکی از دندان های نیش شده بودند و هنوز دارای دندان شیری بودند را انتخاب کردند. 30 نفر از آن مورد سلول درمانی قرار گرفتند و 10 نفر از آن ها به عنوان کنترل مورد apexification قرار گرفتند. طی دوره ای که آن ها این کودکان را تحت نظر قرار دادند مشاهده کردند که آن هایی که مورد سلول درمانی با سلول های بنیادی پالپ دندانی قرار گرفته بودند در مقایسه با گروه کنترل، نشانه های بیشتری از تکوین ریشه سالم و دنتین ضخیم تر را نشان دادند. جریان خون نیز به خوبی در دیواره دندان افزایش یافت. عملکرد حسی دندان نیز در این افراد تا حدی احیا شد و هیچ گونه مشکلی نیز برای فرد ایجاد نشد. محققین بر این باورند با توجه به پتانسیل بالای سلول های بنیادی پالپ دندان های شیری، می توان با ذخیره سازی آن ها در بانک های سلولی در آينده از آن ها برای بیماری های مختلف استفاده کرد.

پایان مطلب/