به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، با اینکه آرسنیک را به عنوان یک سم می شناسند اما به عنوان یک داروی قدیمی نیز در جهان شناخته شده است و سال ها به عنوان دارویی برای درمان از عفونت تا سرطان استفاده می گردیده است.  این درحالی است که وجود مقدار بیشتری از آرسنیک در آب آشامیدنی ارتباط مستقیمی با ابتلا به انواع سرطان ها داشته و عجیب تر اینکه وجود آن در دوز های دیگر باعث کاهش ابتلا به سرطان سینه می شود. در این مطالعه داروی آرسنیک تری اکسید (ATO) که در سال 1995 مجوز خود را از سازمان غذا و داروی آمریکا دریافت نمود در ترکیب با داروی دیگری با نام همه ترانس رتنیک اسید (ATRA) در درمان لوسمی پرومیلوسیت حاد (APL) نقش دارد. با این حال مشخص نبود مکانیزم اثر این داروها چیست و کدام مسیر را در تولید سلول های سرطانی تغییر می دهد و آیا در درمان سایر سرطان ها نیز موثر می باشند یا خیر. امروز محققان دریافتند ترکیب این دو دارو باعث تخریب پروتئین Pin 1 می شود. این پروتئین آنزیمی است که محققان بیست سال پیش آن را یافته بودند. استفاده از این دو دارو در دوز مشخص باعث می شود که دارو بر روی بسیاری از مسیرهای سرطانی تاثیرگذار می باشد و سلول های بنیادی سرطانی را در مدل های حیوانی مثل مدل سرطان سینه و تمام زیرمجموعه های آن را از بین می برد. یکی از محققین حاضر در این مطالعه بیان داشت: کشف ما با قدرت پیشنهاد می کند از این ترکیب دارویی برای درمان انواع سرطان های سینه و سایر سرطان ها مخصوصا زمانی که سرطان از نوع Pin1 مثبت باشد، می تواند استفاده شود. استفاده از این دارو می تواند تاثیر چشمگیری در درمان سرطان داشته باشد. بر اساس اطلاعات بدست آمده از مسیرهای پیام رسانی سرطانی، پروتئین Pin1 بیش از 40 پروتئین فعال کننده ی تومور را فعال و بیش از 20 پروتئین سرکوب کننده ی سرطان را مهار می نماید. این پروتئین در اکثر سرطان ها قابل مشاهده است. این پروتئین در آغاز، ادامه و بقای رشد سلول های سرطانی تاثیر دارد اما درمان خاصی برای آن در نظر گرفته نشده است. تیم تحقیقاتی با استفاده از آرسنیت تری اکسید برای سلول های سرطاتی پس از اتصال به پروتئین Pin1 این پروتئین را از بین می برند. ترانس رتینوئیک اسید نیز با اتصال به پروتئین Pin1 با سرطان مقابله می نماید. اما در ادامه میزان برداشت آرسنیک تری اکسید سلول ها را اقزایش می دهد. این کار با افزایش پمپ هایی است که ATO را به داخل سلول منتقل می نمایند. در موش هایی که میزان بیان ژن Pin1 آن ها کم است سلول های سرطانی حتی اگر آنکوژن ها فعال شده باشند و مهار کننده های تومور مهار، کمتر رشد می نمایند و بطور مشخص هیچ بیماری جدی ای را در عمر خود تجربه نمی کنند. این موضوع نشان دهنده ی آن است که تشخیص Pin1 به عنوان پروتئین کلیدی صحیح می باشد. هنگامی که پروتئین های دیگری غیر از  Pin1 برای درمان هدف قرار داده می شود پس از مدتی سلول های توموری به درمان مقاوم می شوند اما در صورتی که پروتئینPin1  هدف درمان قرار بگیرد نه تنها سلول توموری مقاوم به درمان نمی شود بلکه سلول های بنیادی سرطانی نیز از بین می روند. امید است بتوان از ترکیب این دو دارو نه تنها در درمان APL بلکه در درمان سایر سرطان ها نیز استفاده نمود. با اینکه تاثیر ضدسرطانی داروی آرسنیک تری اکسید با همکاری داروی ترانس رتینوئیک اسید افزایش می یابد اما تاثیر رتینوئیک اسید بسیار کوتاه و گذرا است. با این حال توانایی رتینوئیک اسید در درمان سرطان هایی چون کبد سینه و AML ثابت شده است همینطور در درمان بیماری های دیگری مانند لوپوس و آسم نیز موثر می باشد. رتینوئیک اسید به دلیل اثر کوتاه مدت 45 دقیقه ای خود در حال حاضر کمتر در بالین استفاده می شود.

نتایج حاصل از مطالعات بیان می کند ترکیب رتینوئیک اسید با آرسنات سبب افزایش نیمه عمر رتینوئیک اسید در بدن و افزایش اثر بخشی آن می شود و در مطالعات آینده سعی خواهد شد از دارویی در ترکیب با رتینوئیک اسید استفاده شود که سمیت کمتری داشته باشد تا بتوان در درمان سرطان به راحتی از آن استفاده نمود.

پایان مطلب/