به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این تیم تحقیقاتی با استفاده از مدل های پیش درمانگاهی آسیب طناب نخاعی، استراتژی جدیدی را برای هدف قرار دادن گروه خفته ای از نورون های قرار گرفته در ناحیه گردنی طناب نخاعی بکار بردند. زمانی که این جمعیت سلولی خفته موسوم به نورون های بینابینی تحریک شوند، فعال می شوند و قادرند بدنبال آسیب تنفس را احیا کنند. موفقیت بزرگ این مطالعه شناسایی این مدار عصبی جدید بوده است و محققین براین باورند که در صورتی که بتوانیم این جمعیت نورونی را با استفاده از عوامل دارویی یا ژنتیکی فعال کنیم می تواند تنفس را احیا کنیم. به عقیده محققین این نورون های بینابینی در شرایط طبیعی برای تنفس نیاز نیستند اما وقتی سیستم تنفسی عصبی دچار مشکل می شود این نورون های بینابینی می توانند نقش مهمی را بازی کنند.

عملکرد تنفسی نامناسب دلیل اصلی مرگ یا بیماری برای افرادی است که دچار ضایعه نخاعی می شوند. سالانه نزدیک به 86 هزار کانادایی که دچار ضایعه نخاعی می شوند دچار تراشکتومی می شوند یا ناچار می شوند به صورت طولانی مدت از دستگاه های کمک تهویه ای استفاده کنند.

محققین گام بعدی این مطالعه را استفاده از ویژگی های سلول های بنیادی برای هدف قرار دادن نواحی از طناب نخاعی می دانند که بتواند درمان عوارض جانبی مربوط به آسیب های نخاعی از جمله مشکلات تنفسی را بهبود ببخشد.

پایان مطلب/