محققین به کشف معمای پیرامون سندرم های خونی خطرناک نزدیک شده اند
محققان در مسیر یافتن راهی برای حل معمای درمان سندروم غیر قابل درمان میلودیسپلازی (MDS) قرار گرفته اند. در این بیماری مغز استخوان بیمار نابالغ و ناکارآمد می شود و تبدیل به لوسمی می گردد.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سندرم میلو دیسپلازی به دلیل ایجاد بسیاری از جهش ها در مغز استخوان بوجود می آید که بر روی سلول های بنیادی خون ساز در مغز استخوان اثر می گذارد. برطبق مطالعاتی که دکتر Gang Huang به عنوان یک بیولوژیست سرطان دربیمارستان سین سیناتی انجام داد، ژنی را یافت که در مطالعات آزمایشگاهی بعنوان سوخت فرآیندهای بیولوژیکی بوده است و جهش در آن باعث بوجود آمدن انواع مختلفی از MDS می شود. محققان در این مطالعه دریافتند چندین جهش در فرآیند رونویسی بیماران مبتلا به MDS شکل می گیرد و باعث تغییر در تنظیمات اپی ژنتیکی و متابولیکی می شوند. اما وجود این جهش ها لزوما باعث بیماری زایی نمی شود. مطالعات نشان داد اختلال در عملکرد پیام رسانی HIF1A می تواند باعث ایجاد مشکلات بالینی بسیاری در بیماران مبتلا به MDS شود. MDS اغلب در افراد مسن دیده می شود. میانگین سنی افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند 70 سال است. تنها فعالیت درمانی ای که برای این بیماران در نظر گرفته شده است پیوند مغز استخوان می باشد اما این درمان در تعداد محدودی از بیماران پاسخگو است زیرا بیمارانی که مبتلا به MDS می شوند ضعیف تر از آن می باشند که بتوانند پیوند سلول های بنیادی را تحمل نمایند. HIF1A (فاکتور القا شونده توسط هیپوکسی 1 آلفا) یک فاکتور رونویسی است که باعث رونویسی از سایر ژن هایی می شود که نقش در مدیریت شرایط کمبود اکسیژن را دارند. HIF1A نقشی حیاتی در پاسخ سلول ها به تغییرات متابولیک در هنگام تغییر غلظت اکسیژن دارد. یکی از این تغییرات افزایش ساخته شدن سلول های بنیادی خون ساز در مغز استخوان می باشد. محققان نقش HIF1A را در بیماران مبتلا به MDS بررسی نمودند. این مطالعات شامل آنالیز ترانسکریپتوم (لیست کاملی از مولکول mRNA که از ژن های در حال بیان در موجود زنده بدست می آید) و اپی ژنتیک ( مجموع تغییرات شیمیایی که به تنظیم بیان ژن در سلول ها کمک می کند) سلول بود. محققان شواهدی را برای اختلال در عملکرد HIF1A در سلول های بیماران یافتند. این یافته باعث تولید مدل های موشی متفاوتی از لحاظ ژنتیکی شد که یکی از آن ها MDS بود و مشتقات مولکولی آن نیز بررسی گردید. این مطالعه تایید کننده ی نقش کلیدی HIF1A در بروز علائم مختلف در بیماران مبتلا به MDS بوده است. مطالعات زیادی لازم است تا بتوان شواهد بالینی برای این مطالعه در نظر گرفت. این مطالعه پیشنهاد می کند برای درمان بیماری MDSمی توان ژن HIF1A را هدف قرار داد تا از لحاظ ژنتیکی و شیمیایی مسیر پیام رسانی HIF1A را در مدل موشی غیرفعال نمود.
دکتر Huang افزود مشکل دیگر برای محققین تشخیص درمانی است که فقط مخصوص HIF1A برای درمان بیماران مبتلا به MDS است. برای این کار باید از مولکول های کوچک مهار کننده ی HIF1A استفاده نمود که هم HIF1A و هم HIF2A را هدف قرار دهند تا بتوانند به خوبی مانع از ایجاد بیماری MDS شوند.
پایان مطلب/