به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محدودیت های عمده ای بر سر راه درمان موثر بیماران مبتلا به سرطان های سینه مهاجم وجود دارد که از جمله آن ها می تواند مقاومت به درمان و عوارض جانبی شدید درمان را ذکر کرد. سلول های سرطان سینه جایگاه های مختلفی را هدف متاستاز خود قرار می دهند که یکی از مهم ترین های آن ها مغز استخوان است که هم سلول های توموری و هم سلول های بنیادی را در بر می گیرد و متاسفانه شیمی درمانی ها یا پرتو درمانی های مورد استفاده نیز سمیت بالایی دارند. بنابراین، استراتژی های درمانی جدیدی باید طراحی شود که بتواند به طور انتخابی سلول های توموری را از بین ببرد، کارایی درمانی را افزایش دهد، مانع از عود مجدد شود و نهایتا این که عوارض جانبی کمی داشته باشد و منجر به آسیب به سلول های بنیادی طبیعی و سالم نیز نشود.

درمان های فتودینامیک(PDT) که از نور و مواد شیمیایی حساس به نور کمک می گیرند می توانند در ترکیب با اکسیژن مولکولی منجر به مرگ سلول های سرطانی شوند و این در حالی است که این رویکرد کنترل و مدیریت موثری روی سرطان دارد و می تواند سرطان را از مراحل اولیه تا پیشرفته هدف قرار دهد. اصول کارکردی این روش بسیار ساده است به نحوی که دارو یا ماده حساس به نور که غیر سمی است وارد بافت های خاص می شود و بعد از این که بوسیله نور فعال شد منجر به مرگ سلولی می شود. اما این درمان های فتودینامیک برخلاف موفقیت آمیز بودن شان، نمی توانند به بافت های عمقی نفوذ کنند و همین امر کاربرد آن ها را محدود می کند. هم چنین داروهای حساس به نوری که در حال حاضر استفاده می شوند برای انجام عملکردشان نیازمند اکسیژن هستند و این در حالی است که بسیاری از بافت های توموری از جمله تومورهای سینه های بصورت بسته های با اکسیژن کم هستند و در نواحی با شرایط هیپوکسی رشد می کنند و همین امر کاربرد درمان های فتودینامیک را محدود می کند.

اما برای حل این مشکل محققین از رویکردی جدید استفاده کرده اند: آن ها از نور فرابنفش(UV) مشتق از رادیونوکلئیدها(نوکلئیدها یا اتم های رادیواکتیو) استفاده کردند که پیش از این برای تصویربرداری تومورها و بافت ها استفاده شده است و در ادامه سعی کردند با استفاده از یک داروی حساس به نور با پایه فلزی، مشکل اکسیژن و عمق را حل کنند. با جایگزین کردن منبع نوری خارجی مانند لیزر یا لامپ، با نور مشتق از رادیونوکلئیدها به عنوان یک منبع نور داخلی، می تواند این درمان نوری را بهتر در بدن کنترل کردیم. تست این رویکرد در مدل های جانوری نشان داد که این رویکرد می تواند به خوبی سلول های سرطانی متاستازیک از جمله آن هایی که به درمان های معمول مقاوم هستند را حذف کند.

پایان مطلب/