به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مطالعات اخیر در این زمینه در دانشگاه واشنگتن نشان می دهد روش هایی که بتوان بوسیله ی آن دارو را به مناطق توموری رساند می تواند روش های غیرتهاجمی برای درمان باشد. این روش ها می توانند با روش اولترا سوند تلفیق گردند. محققان در این مطالعه روش جدیدی را با استفاده از امواج اولتراسوند ابداع نمودند که با استفاده از آن می توان داروها را به ناحیه ی توموری رساند.  این تکنیک می تواند داروها را به ناحیه ای به نام DIPG در ساقه ی مغز برساند. 2 درصد کودکان سرطانی که 5 سال سن دارند می توانند درمان گردند. این میزان در 40 سال اخیر تغییری نکرده است. در آمریک بیش از 300 مورد به این سرطان مبتلا می گردند. از این روی این بیماری بسیار نادر است. روش مورد مطالعه قرار گرفته تلفیقی ازاستفاده از امواج اولترا سونی و رساندن مواد از طریق بینی (FUSIN) می باشد. انتقال از طریق بینی مزایای منحصر به فردی دارد. اعصاب سه قلو و بویایی می توانند نانوذرات درمانی را به صورت مستقیم و با دور زدن مسیر مغزی به خون و ساقه ی مغزی برسانند. در ابتدای کار تصور بر این بود که این روش نمی تواند کارآمد باشد و بافت مغزی بسیار محافظت شده است. اما این مسیر کاملا با مغز در ارتباط است و این ارتباط می تواند بسیار مفید باشد. اما مشکل زمانی است که دارو از این طریق وارد مغز می شود اما مشخص نیست آیا واقعا به محل مورد نظر رفته و اثر خود را عمال می نماید یا خیر. با استفاده از امواج اولترا سونیک می توان این مشکل را حل نموده و دارو را دقیقا به محل مورد نظر رساند. امواج اولترا سونیک باعث تولید میکروحباب هایی می شوند که این میکرو حباب ها در داخل گردش خون مانند گلبول های قرمز خونی عمل کرده و به عنوان یک حامل عمل می نمایند. سپس داروها به محلی می رسند که امواج اولترا سونیک در آن محل متمرکزمی گردند. درواقع این امواج شبیه به یک پمپ عمل می کنند که در اطراف رگ های خونی باعث انتقال مواد به محل مورد نظر می شوند. در این حالت رگ ها خونی همانند یک رودخانه عمل می نمایند. وقتی مواد به محل بافت ها می رسند باید از گردش خون خارج شده و در بافت عصبی لازم است تا از سد خونی مغزی نیز عبور نمایند. سدخونی مغزی به عنوان یک لایه ی محافظ می باشد که اطراف رگ های خونی مغز را پوشانده و از نشت کردن مواد به داخل رگ های خونی مغزی جلوگیری می نماید. مخصوصا این سد در بیماران جوان و آن هایی که به DIPG مبتلا می باشند شدیدترند. بهترین راه برای رساندن مواد در این حالت استفاده از مسیر بینی است. پس از آن با استفاده از امواج اولترا سونیک می توان میکرو حباب ها را در مسیر دلخواه قرار داد و به ساقه ی مغز رساند. با استفاده از این روش میزان سمیت دارو نیز کاهش می یابد زیرا به جای قرار گرفتن این ماده در گردش خون، به طور مستفیم به ساقه ی مغز خواهد رسید. برای بررسی اثر این کار از روش اسکن PET استفاده می نمایند تا مشاهد شود آیا در محل مورد نظر مواد تجمع یافته است یا خیر. بنابراین تیم تحقیاتی توانست با استفاده از این روش نانوخوشه های طلا را به بافت مورد نظر برسانند. مرحله ی بعدی یافتن اثرات ناشی از استفاده از روش FUSIN در رساندن داروهای شیمی درمانی به سلول های ساقه ی مغز است. در این راه مشکلات بسیاری پیش رو است اما محققان باور دارند برای رسیدن با هدف نیاز به مداومت بسیار است.

 روش مورد مطالعه راهی برای درمان این بیماری به شدت مرگ بار ارائه می دهد. برای بررسی های دقیق تر لازم است این طرح را از مدل موشی به مدل های بزرگتر انتقال داد و در نهایت به انسان منتقل نمود. این کار اجازه می دهد روش مورد استفاده را راحت تر بتوان در انسان پیاده نمود و از آن در درمان تومورهای مرگ بار ساقه ی مغزی استفاده نمایند.

پایان مطلب/