تاریخ انتشار: چهارشنبه 23 آبان 1397
مطالعات جدید می توانند به بهبود فرآیند پیوند پوستی کمک کنند

  مطالعات جدید می توانند به بهبود فرآیند پیوند پوستی کمک کنند

محققین دانشگاه کلورادو کلید مکانیزمی که بوسیله ی آن سلول های پوستی در جنین شروع به رشد می کنند را یافتند و همچنین سایه روشنی از ریشه های ژنتیکی نقص های هنگام تولد مانند شکاف کامی را نشان دادند و مسیری را برای پیوند پوست روشن ساختند که درمان برای قربانیان سوختگی بسیار کاربرد دارد.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مطالعه مشخص می نماید رشد پوست چگونه آغاز می شود. سالیانه هزاران نفر در انتظار دریافت پیوند پوست می باشند تا سوختگی شان را درمان نمایند. پیشرفت ها علم پزشکی که شامل ظهور درمان بوسیله ی سلول های بنیادی (برای بیمارانی استفاده می شود که از سلول های پوستی خودشان برای رشد پوست جدید استفاده می کنند) باعث ارتفا پیوند پوست شده است. اما جایگزین نمودن پوست جدید مشکلاتی نیز در پی دارد زیرا پایانه های عصبی، فولیکول های مو و غدد عرق در آن وجود ندارند. بافت پوست یک مجموعه ی عجیب است و شباهت بافتی که مجدد تولید شده است حتی نزدیک به بافت اصلی هم نیست. هدف نهایی دست یابی به یک بافت پوستی است  که بتواند تمام ویژگی های عملکردی پوست طبیعی را با خود داشته باشد برای رسیدن به این هدف ابتدا باید دانست در شروع این فرآیند چه اتفاقاتی به وقوع می پیوندد. محققین با استفاده از ابزارهای ژنتیکی و تکنیک توالی یابی DNA مشاهده نمودند در سلول های پیش ساز جنینی موش چه اتفاقاتی می افتد تا به شکل پوست عادی در بیاید. مطالعه بر روی یک فاکتور رونویسی (پروتئینی که می توان اطلاعات ژنتیکی را از روی ژنوم بخواند) به نام P63 در سلول های بافت پوست آغاز می شود و برای مدتی طولانی نقش حیاتی ای را در تشکیل پوست به عهده دارد. مطالعات پیشین نشان دادند موش هایی که بدون P63 متولد می شوند فاقد پوست می باشند و اعضا آن ها بدشکل است. افرادی که جهشی در ژن P63 آنها رخ داده است اغلب مبتلا به شکاف کامی و یا سایر بدخیمی ها در دندانها و پوستشان می شوند. از بین رفتن P63 در بزرگسالی ممکن است به علت متاستاز یک سرطان باشد. محققین با نشان دار نمودن سلول های دارای P63 بوسیله ی فلورسانس و توالی یابی RNA به یافتن ژن های بیان شده پرداختند. آن ها همچنین به بررسی سلول های پوستی در روزهایی پرداختند که پوست در آن شکل می گیرد. مشخص شد P63 می تواند برای تغییر بیان ژن در 520 ژن نقش داشته باشد و بسیاری از مسیرهای پیام رسانی را روشن نماید که شامل مسیر Wnt (برای تشکیل فولیکول مو لازم است)، مسیر Eda (برای فولیکول مو، دندان وغدد عرق لازم است) و مسیر Notch (القا کننده ی تبدیل سلول ها بنیادی به سلول های اپی درمی) می باشند.

این مطالعه فرآیندی را مشخص می کند که نشان دهنده ی نقش مهم p63 در ابتدای رشد سلول های پوستی است و یک پایه ی مولکولی را برای دانستن چگونگی جهش های p63 مشخص می نماید که باعث ایجاد بیماری های پوستی بسیاری می شود. تحقیقات همچنین می اتوانند از روش هایی اطلاعات دهند که سلول های بالغ بتوانند به سلول های جنینی تبدیل شوند و در نهایت بافت پوستی کاملی را تولید نمایند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه