به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، طی سال های اخیر، پیوند سلول های بنیادی عصبی تمایز یافته و تمایز نیافته به طور گسترده ای به عنوان یک ابزار درمانی مورد استفاده قرار گرفته اند. با این حال، شواهد قابل توجهی وجود دارد که آرایه ای از مولکول های زیست فعال موسوم به سکرتوم که بوسیله سلول های بنیادی تولید و ترشح می شوند، این نقش درمانی را میانجی گری می کنند. در مطالعه ای جدید محققین به بررسی و مقایسه اثر پیوند سلول های پیش ساز عصبی انسانی و سکرتوم مترشحه از آن ها روی مدل رتی بیماری پارکینسون پرداختند. نتایج این مطالعه نشان داد که تزریق سکرتوم سلول های پیش ساز عصبی انسانی منجر به ریکاوری هر چه بهتر بافت پارکینسونی در مقایسه با رت های تیمار شده با خود سلول های پیش ساز عصبی می شود. هم چنین عملکرد حرکتی این رت های مدل برای بیماری پارکینسون نیز بعد از تیمار با سکرتوم سلول های پیش ساز عصبی در مقایسه با تیمار با خود سلول ها بهبود بیشتری یافت. به طور کلی نتایج نشان داد که سلول های پیش ساز عصبی دارای پتانسیل ترشح طیف وسیعی از مولکول های مهم دارای عملکردهای تنظیم کننده عصبی موسوم به سکرتوم هستند که می توانند ابزار درمانی مناسبی برای طب بازساختی و بهبود پارکینسون باشند.

پایان مطلب/