به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در کالج پزشکی بیلور، گودل و همکارانش از تکنولوژی ویرایش ژنومی CRISPR/Cas9 استفاده کرده اند تا تنها شکلی جهش یافته از پروتئین موسوم به NPM1c را هدف قرار دهند و بقیه اشکال این پروتئین را به حالت دست نخورده باقی گذارند. به کمک این رویکرد، محققین دریافتند که بوسیله بلوک کردن صادرات شکل جهش یافته NPM1 از هسته به سیتوپلاسم بوسیله CRISPR یا یک داروی سرطانی مانند XPO1 می توان مانع از رشد سلول لوکمیایی شد. در ظروف کشت، این امر موجب از بین رفتن سلول های لوکمیایی شد و موش های که با این دارو تیمار شدند مدت زمان بیشتری زنده ماندند. زمانی که پروتئین NPM1 هسته را ترک می کند منجر به فعال شدن مجموعه ای از ژن ها می شود که منجر به رشد لوکمیایی می شوند. اگر از ورود NPM1c به سیتوپلاسم جلوگیری شود، سلول های لوکمیای میلوئید حاد(AML) تمایز می یابند و یا می میرند و بدین ترتیب مانع از تکثیر سلول های سرطانی می شود. این یافته ها نشان می دهد که سلول های لوکمیای میلوئید که شکل جهش یافته NPM1 را بیان می کنند بسیار به صادرات مداوم NPM1c برای تکثیر شدن وابسته هستند و همین امر منطقی را برای استفاده از درمان های مهار کننده صادرات هسته ای NPM1 در لوکمیا ارائه می دهد.

پایان مطلب/